który altus 200 czy 300 będzie bardziej odpowiedni do wzmaka yamaha as201 do tego mam dwa subwoofery klipsch r100sw z przetwornikiem svs
Parametry wzmacniacza Yamaha A-S201
• Moc znamionowa: 2 × 100 W/8 Ω (0,2 % THD), ≈ 125 W/4 Ω (krótkotrwale)
• Zalecane obciążenie: 8 Ω (jedna para), 16 Ω (dwie pary)
• Brak dedykowanego wyjścia sub-out, tylko wyjścia głośnikowe A/B oraz REC-OUT (stały poziom)
Porównanie kolumn
| Parametr | Altus 200 | Altus 300 | Znaczenie dla A-S201 |
|---|---|---|---|
| Woofer | 25 cm | 30 cm | Większy woofer wymaga większej kontroli prądowej, której A-S201 ma ograniczoną ilość |
| Moc RMS | 110 W | 150 W | 100 W vs. 110 W → dobre dopas.
100 W vs. 150 W → 67 % pokrycia; przy głośniejszym graniu rośnie ryzyko clip-pingu |
| Czułość | 90 dB | 91 dB | Różnica 1 dB praktycznie nieodczuwalna |
| Pasmo | 40 – 18 k Hz | 30 – 18 k Hz | Najniższe 30 – 40 Hz i tak przejmą subwoofery |
Wpływ dwóch subwooferów
• Suby odciążają wzmacniacz i kolumny w paśmie < 80 Hz.
• Przy prawidłowo ustawionym crossoverze (≈ 70–80 Hz) główne kolumny nie muszą generować najniższego basu. Znika więc przewaga 30-cm woofera Altusa 300.
• Mniejszy głośnik Altusa 200 pracuje w średnim basie szybciej i z mniejszymi zniekształceniami sterowany przez umiarkowanie mocny wzmacniacz.
Ryzyko clip-pingu
• Wzmacniacz „za słaby” względem kolumn o wysokiej wytrzymałości (Altus 300) częściej wchodzi w przester przy próbie uzyskania głośności koncertowej.
• Clipping to silny sygnał prostokątny zawierający dużo energii w wysokich harmonicznych; najłatwiej pali cewki głośników wysokotonowych.
Symulacja poziomu SPL
\[ \text{SPL}{\text{1 m}} = \text{Skuteczność} + 10 \log{10} P \]
• Altus 200: 90 dB + 10 log (100 W) ≈ 110 dB
• Altus 300: 91 dB + 10 log (100 W) ≈ 111 dB
Różnica 1 dB jest pomijalna; zysk z większej skrzyni nie równoważy ryzyka clip-pingu.
• Nowe serie Altus (np. Altus 380/390) są przeprojektowane i wymagają jeszcze większej mocy; A-S201 nadal pozostaje budżetowym wzmacniaczem klasy AB.
• Coraz powszechniej stosuje się wzmacniacze z wyjściem sub-out i automatycznym zarządzaniem bass-management (klasa D, amplitunery sieciowe). Jeśli planujesz rozbudowę — rozważ wzmacniacz z regulowanym wyjściem PRE OUT.
• Damping factor A-S201 ≈ 140 (8 Ω) — wystarczający do kontroli 25-cm membrany, lecz dla 30-cm przy niskich impedancjach minimum może spaść, pogarszając kontrolę.
• Altusy mają tubowy wysokotonowy GDWT, podatny na uszkodzenia przy clippingu — kolejny argument za Altus 200.
• Jeżeli adapter SVS to SoundPath Wireless, podłącz go do wyjść głośnikowych (high-level) lub do dzielonego wyjścia liniowego źródła, NIE do REC-OUT.
• Głośny odsłuch > 95 dB w domu grozi trwałym uszkodzeniem słuchu — warto stosować pomiary SPL i limity.
• W Polsce sprzedaż sprzętu audio objęta jest 24-miesięczną rękojmią; modyfikacje (np. wymiana zwrotnic) mogą ją unieważnić.
• Altus 300 mogą zabrzmieć pełniej w dużym pomieszczeniu, ale dopiero z mocniejszym wzmacniaczem (np. Yamaha A-S801, Rotel RA-1572, końcówka mocy ≥ 150 W).
• Jeżeli lubisz „efekt dyskoteki” i planujesz upgrade wzmacniacza — Altus 300 mają większy potencjał przyszłościowy.
• Pełne wykorzystanie dwóch subów wymaga starannego ustawienia (metoda crawl test, pomiary REW).
• Testy pomieszczenia (REW + mikrofon UMIK-1) w celu korekcji modów basowych.
• Porównanie alternatywnych kolumn o wyższej skuteczności i łatwiejszym obciążeniu (Klipsch RP-5000F, Polk R200) z wbudowanym gniazdem bi-amp.
• Rozważ przesiadkę na wzmacniacz z wyjściem sub-out i filtrem górnoprzepustowym (Denon PMA-900HNE, Marantz 7000N) dla lepszej integracji systemu 2.2.
Altus 200 tworzą z Yamaha A-S201 zrównoważony, bezpieczny i kosztowo sensowny duet, a przy obecności dwóch aktywnych subwooferów nie tracisz nic z najniższego basu. Altus 300 pokażą przewagę dopiero w dużym pomieszczeniu i z mocniejszym, prądowym wzmacniaczem. Jeśli więc nie planujesz szybkiego upgrade’u elektroniki — wybierz Altus 200, ustaw suby na ~75 Hz, wykonaj podstawową kalibrację i ciesz się spójnym dźwiękiem bez ryzyka przeciążenia wzmacniacza.
