jakim dwuteownikiem podeprzeć strop ugięty strop betonowy 5m x 5m w 2 miejscach umieszczonymi co 160 cm
Kluczowe punkty
• Moment obliczeniowy ≈ 45 kNm
• Wymagany wskaźnik wytrzymałości W_min ≈ 210 cm³
• IPE220: W = 252 cm³, δ ≈ 14 mm (< L/250)
• HEB160: W = 220 cm³, δ ≈ 12 mm
• HEA200: W = 389 cm³, δ ≈ 10 mm
• Rozpiętość belki L = 5 m
• Pas obciążenia na jedną belkę b = 1,60 m
• Obciążenia charakterystyczne (typowy strop żelbetowy 12-15 cm + posadzki):
• G (ciężar własny + warstwy) ≈ 4,5 kN/m²
• Q (użytkowe, kategoria A) = 2,0 kN/m²
• Stal S 235 lub S 275 (f_y = 235/275 MPa)
Belka swobodnie podparta na końcach, przenosząca równomiernie rozłożone obciążenie liniowe q = (G+Q)·b.
Charakterystyczne: q_k = (4,5 + 2,0) kN/m² × 1,6 m = 10,4 kN/m
Obliczeniowe (ULS, Eurokod):
q_d = 1,35·G + 1,5·Q = 1,35·7,2 + 1,5·3,2 = 14,5 kN/m
M_max = q_d · L² / 8 = 14,5 · 5² / 8 ≈ 45 kNm
Wymagany moduł przekroju
W_req = M_max / f_yd ≈ 45·10⁶ N mm / (235/1,1 MPa) ≈ 210 cm³
Porównanie wybranych profili | Profil | W_x [cm³] | Rezerwa | Masa [kg/m] | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|
IPE 220 | 252 | ~1,2× | 26,2 | minimum spełnia | |
HEB 160 | 220 | ~1,05× | 31,0 | większa półka, łatwiejsze podparcie | |
HEA 200 | 389 | ~1,9× | 38,9 | duża sztywność, mniejsze ugięcie |
δ_max = 5 q_k L⁴ / (384 E I)
• IPE 220 (I = 2770 cm⁴) → δ ≈ 14 mm
• HEB 160 (I = 2490 cm⁴) → δ ≈ 12 mm
• HEA 200 (I = 3690 cm⁴) → δ ≈ 10 mm
Dopuszczalne ugięcie wg PN-EN (L/250) = 20 mm → wszystkie spełniają.
• Coraz powszechniejsze jest wzmacnianie stropów hybrydowo: stalowa belka + kotwy chemiczne + płyty CFRP.
• Skanowanie 3-D (LIDAR) / sklerometria do oceny rzeczywistej grubości i zbrojenia.
• Modele BIM służą do koordynacji kolizji i optymalizacji wielkości profili.
• Rośnie stosowanie stali klasy S355/S420 – przy tej klasie możliwe byłoby zmniejszenie profilu do IPE200.
• Dwuteownik musi być zabezpieczony przed wyboczeniem bocznym – w praktyce strop działa jak rozpór półek, ale wymagana jest kotwa lub węzły zapobiegające obrocie.
• Jeżeli na stropie stoją ścianki działowe, ich ciężar trzeba doliczyć do G.
• W przypadku znacznego korodowania zbrojenia lepiej rozważyć układ trzech belek w mniejszym rozstawie (≈1,25 m).
• Projekt podpór to „istotny element konstrukcji” – zgodnie z art. 5 Prawa budowlanego wymaga projektu podpisanego przez osobę z uprawnieniami konstrukcyjno-budowlanymi.
• Niedopuszczalne jest samowolne dobranie belek na podstawie porad internetowych – grozi odpowiedzialność karna i cywilna.
• W strefach pożarowych E-R-I ≥ 120 min należy zapewnić odpowiednią izolację cieplną stali (np. natrysk Vermiculite).
• Nieznana grubość stropu → duży błąd w obciążeniu G; konieczne odkucie próbne lub skan radarowy.
• Ściany nośne z pustaków mogą wymagać poduszek żelbetowych, aby przyjąć reakcję ~40 kN na podporę.
• Jeśli belki będą odsłonięte w przestrzeni użytkowej, trzeba zwrócić uwagę na drgania i estetykę (wykończenie gips-karton).
• Analiza FEM całego stropu z belkami stalowymi → optymalizacja liczby podpór.
• Porównanie z alternatywą: podklejenie stropu taśmami CFRP (dla małych ugięć).
• Badania dynamiczne (częstotliwość własna) po wzmocnieniu – ważne przy nadbudowach drewnianych.
• Literatura: PN-EN 1992-1-1, PN-EN 1993-1-1, raporty SCI P360, P405 (projecting composite floors).
Minimalnie wystarczy dwuteownik IPE 220, lecz z uwagi na sztywność i zapas dopuszczalne i częściej stosowane są HEB 160 lub HEA 200. Dokładny profil, sposób podparcia oraz procedurę montażową musi zatwierdzić uprawniony konstruktor po zbadaniu stanu stropu i podpór. Przestrzeganie Eurokodów, właściwe zabezpieczenie przeciwpożarowe oraz kontrola ugięcia w czasie eksploatacji są kluczowe dla trwałości i bezpieczeństwa wzmocnienia.