brak reakcji na regulacje rdzeniem w dyskryminatorze fm , duże zniekształsenia dźwięku
Kluczowe punkty
• uszkodzony/zaklejony rdzeń lub przerwa w cewce
• rozstrojenie (zmiana L lub C) → brak rezonansu
• diody niesymetryczne/przebite → zniekształcenia audio
• ewentualnie przesterowanie lub rozstrojenie wcześniejszego toru IF
Budowa typowego dyskryminatora
a) Dwuobwodowy transformator 10,7 MHz (Foster-Seeley lub detektor stosunku) z rdzeniem ferrytowym.
b) Parowane diody (germanowe ~0,25 V lub krzemowe ~0,6 V).
c) Rezystory i kondensatory formujące charakterystykę „S” oraz filtr deemfazy.
Typowe objawy i przyczyny
• Brak wpływu rdzenia:
– rdzeń pęknięty / gwint wyrobiony / wosk stwardniały – rdzeń kręci się, lecz nie zmienia L.
– przerwa lub zwarcie w cewce → obwód nieresonansowy.
– zwarcie kondensatora równoległego (lub jego utrata pojemności) – brak warunku ω₀ = 1/√(LC).
• Zniekształcenia dźwięku:
– detekcja odbywa się poza liniowym odcinkiem krzywej „S”.
– asymetria diod (jedna przebita) – powstaje składowa stała i zniekształcenia nieliniowe.
– za niski / za wysoki poziom sygnału IF (błędny limiter).
Procedura diagnostyczna (zaproponowana sekwencja)
a) Inspekcja mechaniczna – czy rdzeń porusza się 1–2 mm w głąb/na zewnątrz; użyć plastikowego śrubokręta.
b) Multimetr:
– R_DC cewki: ≈ 0,2–5 Ω (zależnie od typu). Odczyt ∞ Ω → przerwa.
– test diod: spadek napięcia przewodzenia ~0,25 V (Ge) lub ~0,6 V (Si); reverse >10 MΩ.
c) Pomiar LCR przy różnych pozycjach rdzenia – indukcyjność ma się zmieniać; brak zmian → rdzeń nie działa.
d) Oscyloskop:
– wejście dyskryminatora: 200–300 mVpp, czysty przebieg 10,7 MHz.
– wyjście audio przy niemodulowanym nosniku: 0 V DC (±50 mV).
– skanowanie generatora ±250 kHz wokół 10,7 MHz, obserwacja krzywej „S”; szczyty muszą być symetryczne.
e) Jeśli brak krzywej „S” – wymienić podejrzane kondensatory NP0/C0G (≥ 100 V) i diody (w parach).
Kalibracja po naprawie
• Generator RF 10,7 MHz (dewiacja 0) → punkt „0 V” na wyjściu dyskryminatora.
• Następnie ±75 kHz dewiacji i pomiar liniowości (powinno być ≈ ±100 mV/±75 kHz).
• Ostatecznie dostroić limitery i filtry ceramiczne/kwarcowe toru IF, aby uzyskać płaską odpowiedź ±150 kHz.
Interakcja z układem AFC
• Niesymetryczny sygnał z dyskryminatora zasila pętlę AFC; jeżeli jest duże napięcie offsetu, AFC „ciągnie” heterodynę, pogarszając zniekształcenia – przed strojeniem wyłącz AFC (jeśli konstrukcja to przewiduje).
Podstawy teoretyczne
Napięcie wyjściowe dyskryminatora:
\[ V_o(f)=k\,(f-f_0) + \alpha\,(f-f_0)^3 + \dots \]
gdzie \(k\) – stała detekcji. Gdy obwód jest rozstrojony (∆f), pojawia się składowa stała \(k\,∆f\) i sygnał audio pracuje w obszarze nieliniowym, co prowadzi do zniekształceń intermodulacyjnych.
Objawy wskazują na niesprawny obwód rezonansowy dyskryminatora: zwykle pęknięty/zaklejony rdzeń, przerwane uzwojenie lub uszkodzony kondensator/diody. Po mechanicznej inspekcji i pomiarach statycznych wymień wadliwe elementy, odłącz AFC, dostrój dyskryminator do „zera” przy 10,7 MHz, a na końcu skalibruj cały tor IF. Staranna diagnostyka i strojenie przywrócą liniową, niskozniekształceniową pracę odbiornika FM.