Czy dyt moze byc jako kabel glosnikowy
‐ Tak, przewód DYT można podłączyć jako kabel głośnikowy, jednak jest to rozwiązanie doraźne i technicznie nieoptymalne.
Kluczowe punkty
• DYT to sztywny, jednożyłowy przewód instalacyjny przeznaczony do stałych instalacji 230 V.
• Brak elastyczności, podwyższona indukcyjność i utrudnione zaciskanie pogarszają parametry i wygodę montażu.
• Dla stałych, krótkich tras (≤ 2 m) i małych mocy jest „akceptowalny”, ale w każdym innym wypadku zaleca się linkę OFC 1,5–4 mm².
Konstrukcja i parametry
• DYT: pojedynczy drut Cu, izolacja PVC 450/750 V, typowe przekroje 1,5 / 2,5 mm².
• Kabel głośnikowy: wielodrutowa linka Cu-OFC lub CCA, izolacja PE, PP lub PVC-audio, często skręcone pary.
Rezystancja i wpływ na tłumienie
Dla odcinka L:
\[ R = \rho \frac{L}{A} \]
Typowe wartości:
• DYT 2,5 mm², L = 10 m → R ≈ 0,07 Ω (akceptowalnie nisko).
• Jednak już 1,5 mm², L = 15 m → R ≈ 0,17 Ω → spadek współczynnika tłumienia (damping factor) o >20 %.
Indukcyjność i pojemność
• Płaska geometria DYT ma o ~30 % wyższą indukcyjność niż skręcone linki, co rośnie z długością i może ograniczyć pasmo > 15 kHz.
• W praktyce słyszalne dopiero powyżej 8-10 m przewodu.
Aspekty mechaniczne
• Sztywność utrudnia prowadzenie kabli za meblami i przy zaciskach sprężynowych.
• Złamanie drutu = punkt korozji i wzrost rezystancji.
Efekt naskórkowości – marginalny (20 kHz, 2,5 mm²: δ ≈ 0,46 mm), ale linka rozkłada prąd równomierniej.
Styki końcowe
• Goły drut szybko się utlenia; konieczne tulejki lub cynowanie.
• Śruby terminali łatwo przecinają pojedynczy drut.
• Rynek audio preferuje OFC 99,99 %, konstrukcje skręcone (twisted-pair) lub ribbon dla niskiej indukcyjności.
• W instalacjach ściennych stosuje się kable CL2/CL3 (UL) lub CPR-Eca, LSZH.
• Coraz popularniejsze aktywne głośniki z PoE/Audio-over-IP eliminują klasyczne kable głośnikowe.
Przykład: Wzmacniacz 2 × 100 W/8 Ω, DYT 1,5 mm², 10 m: ΔP ≈ 4,5 W/głośnik (słyszalne pogorszenie basu). Przy linkach OFC 2,5 mm² ΔP spada < 1 W.
Analogią jest użycie przewodu C16 do zasilania lampki biurkowej – zadziała, ale jest nieporęczny i drogi.
• PN-HD 60364 wymaga, aby przewody niskonapięciowe nie biegły w tej samej rurce co obwody 230 V; DYT często kusi, by „dorzucić” go do peszla z energią – to naruszenie przepisów i zagrożenie dla sprzętu audio (przenikanie 50 Hz).
• Jeśli kabel głośnikowy jest prowadzony w ścianie, musi spełniać klasę reakcji na ogień zgodnie z CPR (co akurat DYT zwykle spełnia lepiej niż typowe audio-linki).
• Przy systemach hi-fi klasy podstawowej różnice mogą być niesłyszalne na odcinku < 3 m.
• W środowisku audio toczy się spór o „brzmienie kabli”; większość mierzalnych różnic sprowadza się do RLC, nie „magii”.
• Pomiary R, L, C różnych kabli w funkcji częstotliwości.
• Wpływ skręcenia pary głośnikowej na EMI.
• Ocena trwałości połączeń tulejka vs goły drut w warunkach wilgotności.
Przewód DYT „zagra”, ale kompromisuje wygodę i potencjalnie jakość. Do stałych, krótkich tras i małych mocy można go tolerować, lecz z punktu widzenia inżynierskiego i praktycznego zdecydowanie lepiej stosować elastyczną linkę OFC lub kable głośnikowe klasy audio, które zapewniają niższe straty, łatwiejszy montaż i zgodność z obowiązującymi normami.