Jak działa lodówko-zamrażalka ?
• Lodówko‑zamrażarka usuwa ciepło z wnętrza urządzenia dzięki zamkniętemu obiegowi czynnika chłodniczego (cykl sprężarkowy).
• Czynnik paruje w parowniku, pochłaniając ciepło z komór chłodziarki i zamrażarki, po czym jest sprężany, skraplany i ponownie rozprężany – cykl się powtarza.
• Różnice temperatur między chłodziarką (+1…+7 °C) a zamrażarką (‑18…‑24 °C) osiąga się poprzez jeden lub dwa parowniki, zawory rozdzielające i kontrolowany przepływ czynnika oraz powietrza.
Główne podzespoły
• Sprężarka (kompresor) – zasysa gazowy czynnik ~0,3 MPa/‑15 °C i spręża do ok. 1,0–1,5 MPa, podnosząc temperaturę >70 °C.
• Skraplacz – radiator (tylna wężownica lub dolna płyta kondensyjna). Czynnik oddaje ciepło otoczeniu i skrapla się (izotermicznie).
• Element dławiący – kapilara lub elektroniczny zawór rozprężny (EEV) powoduje adiabatyczny spadek ciśnienia do poziomu parownika.
• Parownik(e) – wymiennik wewnętrzny. Odparowanie izotermiczne pochłania ciepło; temperatura 0…‑30 °C zależnie od strefy.
• Czynnik chłodniczy – najczęściej R600a (izobutan) lub R134a w starszych modelach; w segmencie premium widoczny trend przejścia na R290 (propan) i R1234yf (niski GWP).
• Sterowanie – termostaty bimetaliczne, NTC/PTC z mikrokontrolerem lub czujniki liniowe (np. sens. półprzewodnikowe).
Obieg termodynamiczny
Sprężanie → skraplanie → rozprężanie → parowanie (cykl von Rankine’a). Sprawność energetyczną opisuje współczynnik COP = \( \frac{Q_{par}}{W_{spr}} \), typowo 1,6–2,2 dla domowych urządzeń klasy A–D (etykieta 2021/341/EU).
Rozdział chłodu między komorami
• Jeden obieg, dwa parowniki z elektrozaworem – tryb częściej spotykany w systemach No‑Frost (ang. Dual Evap).
• Jeden parownik w zamrażarce + wentylator kolportujący zimne powietrze do chłodziarki; temperatura regulowana klapą powietrzną.
• Dwa całkowicie niezależne obiegi (high‑end) – lepsze warunki wilgotności i brak przenikania zapachów.
Systemy wspomagające
• No‑Frost – wentylator wymusza obieg, parownik okresowo dogrzewany grzałką 150‑300 W (defrost). Sterownik liczy czas pracy sprężarki i sygnał od czujnika oblodzenia.
• Inverter/BLDC – sprężarka o zmiennej prędkości (900–4500 rpm) sterowana wektorowo; redukcja hałasu, wyższy COP przy częściowym obciążeniu.
• „Fresh‑Zone”/„0 °C‑Zone” – kapilara z obejściem lub dodatkowy wymiennik zapewnia ok. +0…+2 °C przy 90 % RH dla mięsa i ryb.
• Czynnik R600a dominuje (>70 % rynku UE); przepisy F‑Gas (2024/573/EU) ograniczają HFC >150 GWP – do 2030 praktyczne wycofanie R134a.
• Rosnąca popularność R290 (GWP=3) i hermetycznych agregatów o 14–120 g propanu; wymagane zabezpieczenia pirotechniczne IEC 60335‑2‑24.
• Elektroniczne zawory rozprężne i czujniki ciśnienia MEMS poprawiają precyzję i umożliwiają funkcję szybkiego zamrażania („Super‑Freeze”).
• Integracja IoT (protokół Matter, Wi‑Fi 6) – zdalna diagnostyka, adaptacyjne profile temperaturowe; współpraca z instalacją PV (tryb „Sunny‑Mode”).
• Parownik działa jak odwrotność grzejnika: przywracając energię parowania (około 200 kJ/kg dla R600a) zabiera ciepło z otoczenia.
• Kapilara ~1 m, Ø wewn. 0,6–1,0 mm; długość dobiera się do różnicy kondens.‑par. oraz mocy cieplnej 70–150 W.
• Kondensacja wymusza temperaturę czynnika ~+40 °C; stąd ciepła tylna ścianka.
• Izolacja PU (λ ≈ 0,025 W/m·K) oraz uszczelki magnetyczne redukują zyski ciepła 30–50 W.
• Ochrona klimatu: przejście na czynniki niskogwp‑owe – wymóg prawny w UE, Kanadzie i częściach USA (CARB).
• Utylizacja: zgodnie z dyrektywą WEEE (2012/19/EU) agregat musi być odzyskany próżniowo, a pianka PU poddana recyklingowi lub kontrolowanemu spaleniu.
• Bezpieczeństwo: czynniki palne (R600a, R290) – urządzenie w klasie palności A3; ograniczenie 150 g na układ zgodnie z IEC 60335; wymagane strefowanie przy serwisie.
• Prywatność danych – moduły IoT muszą spełniać RODO i dyrektywę RED 2024/30/EU (cyber‑resilience).
• Montaż: odstęp min. 5 cm od ściany dla konwekcji skraplacza; temperatura otoczenia w klasie klimatycznej (SN, N, ST, T).
• Konserwacja:
– czyścić skraplacz 2× rok (kurz = spadek COP o 5–15 %).
– sprawdzać uszczelki (test kartki papieru).
– w modelach statycznych rozmrażać, gdy warstwa lodu >3 mm (izolacja lodu λ≈2×PU!).
• Diagnostyka DIY: równomiernie ciepły skraplacz = brak czynnika; punktowe gorące miejsce = zator kapilary; „klik” przekaźnika bez startu = uszkodzony PTC lub sprężarka.
• Energooszczędność: utrzymywać +4 °C w chłodziarce, ‑18 °C w zamrażarce; każde ‑1 °C więcej to ~2 % większe zużycie energii.
• Lodówko‑zamrażarka z tylko jednym obiegiem nie pozwala na jednoczesne całkowite wyłączenie chłodziarki przy pracy zamrażarki (problem w trybie „Holiday”).
• Inverterowe sprężarki wymagają filtracji sieci i prawidłowego uziemienia – w instalacjach o słabej jakości zasilania mogą pojawić się zakłócenia EMC.
• Długotrwała praca przy temp. otoczenia <10 °C (garaże, nieogrzewane kuchnie letnie) zakłóca powrót oleju – potrzebny grzejnik karteru lub model klasy „SN‑T”.
• Mikro‑kanałowe skraplacze Al/Cu dla redukcji ładunku czynnika poniżej 30 g.
• Zastosowanie materiałów zmienno‑fazowych (PCM) w ściankach – wydłużenie czasu utrzymania zimna przy braku zasilania.
• Integracja z domowym systemem odzysku ciepła (rekuperacja + podgrzew wody użytkowej).
• Algorytmy AI/ML predykcyjnej konserwacji oparte na wibro‑akustyce sprężarki.
Lodówko‑zamrażarka to układ termodynamiczny, w którym czynnik chłodniczy paruje wewnątrz, pochłaniając ciepło, a skrapla się na zewnątrz, oddając je otoczeniu. Sterowane elektronicznie sprężarki, zawory i wentylatory pozwalają utrzymać odmienne temperatury w dwóch komorach, minimalizując zużycie energii. Obecne trendy obejmują inwerterowe agregaty, czynniki naturalne o niskim GWP oraz funkcje IoT. Zrozumienie tych procesów ułatwia świadome użytkowanie, diagnostykę oraz projektowanie bardziej efektywnych i ekologicznych urządzeń chłodniczych.