jak podlaczyc lampe EM 34 do radia
• EM34 włącza się dokładnie tak, jak inne „magiczne oko”:
– Piny 2 i 7 → żarzenie 6,3 V AC.
– Pin 5 (K) → masa chassis.
– Pin 4 (g1 triody) → napięcie ARW/AGC z detektora przez rezystor 1–2,2 MΩ i kondensator 47–100 nF do masy.
– Pin 3 (aT – anoda triody) → +B ≈ 250 V przez rezystor 470 kΩ–1 MΩ; połącz równocześnie z pinami 6 i 8 (deflektory).
– Pin 1 (Target) → +B ≈ 250 V przez rezystor ≈ 1 MΩ.
• To wszystko: lampa świeci, a szerokość „liści” zmienia się wraz z napięciem AGC.
Schemat ideowy aplikacji EM34
+B 250 V ─┬─[R3 1 MΩ]── Pin 1 (Target)
├─[R2 470 kΩ]─┬─ Pin 3 (aT)
│ ├─ Pin 6 (Def1)
│ └─ Pin 8 (Def2)
AGC ──[R1 1 – 2,2 MΩ]── Pin 4 (g1)
Pin 4 ──[C1 100 nF]── masa
Pin 5 (K) ──────────── masa
Pin 2, 7 (H) ─── 6,3 V AC
Zasada działania
– Trioda wewnątrz lampy wzmacnia ujemne napięcie AGC.
– Wzmacniane napięcie zmienia prąd deflektorów (6, 8), co zwęża lub rozszerza świecące sektory luminoforu podłączonego do Targetu (1).
– Rezystor R3 ogranicza prąd tarczy; R2 ustala punkt pracy triody; R1/C1 filtrują i separują obwód AGC.
Dostosowanie do radia bez wskaźnika lub z EM11
– Potrzebna podstawka oktal; stare radionamioty z EM11 (P8A) wymagają jej wymiany.
– Żarzenie (6,3 V) zwykle dostępne jest w tym samym miejscu, co dla reszty lamp serii „E”.
– +B pobierz z pierwszego lub drugiego filtra zasilacza (220–270 V DC).
– AGC znajdziesz na detektorze diodowym (zwykle druga dioda w EBF89, EABC80, EBL1 itp.); napięcie to jest od -1 V (brak stacji) do nawet -20 V (mocna stacja).
• Rynek NOS EM34 jest coraz uboższy; pojawiły się LED-owe zamienniki udające „magiczne oko” (np. Radionic EM34-LED) – łatwiejsze, ale bez klimatu lampowego.
• Restauratorzy stosują także zamienniki radzieckie 6E5C/6E3P z adapterami podstawki.
• Coraz częściej praktykuje się obniżanie napięcia Targetu do 200 V, by wydłużyć żywotność luminoforu – w nowych schematach zaleca się R3 1,5–2 MΩ.
• Dlaczego 2 i 7 to żarzenie? W większości lamp oktalowych pin 2 i 7 rezerwowane są dla włókna – pozwala to łatwo poprowadzić przewody grubsze i skręcić je, minimalizując przydźwięk.
• Połączenie deflektorów 6 + 8 z anodą triody eliminuje potrzebę oddzielnego źródła regulacyjnego, ponieważ zmienne napięcie na anodzie steruje odchylaniem strumienia elektronowego.
• R1 i C1 tworzą filtr RC: duża rezystancja nie obciąża obwodu AGC, a kondensator wygładza składową audio.
• Praca z >200 V wymaga odłączenia sieci, rozładowania kondensatorów i stosowania transformatora separacyjnego.
• W niektórych krajach renowacja sprzętu sieciowego wymaga dodatkowego uziemienia chassis – warto to rozważyć.
• Gromadzenie i sprzedaż lamp NOS podlega ogólnym przepisom dotyczącym odpadów elektronicznych i substancji niebezpiecznych (ołów w szkle, BaO w luminoforze).
• Stary luminofor może świecić słabo mimo idealnego podłączenia – to zużycie, nie błąd montażu.
• W niektórych odbiornikach AGC jest dodatnie (FM); wówczas EM34 należy włączyć przez inwerter lub osobną triodę.
• Istnieją odmiany EM34/6CD7 z innymi parametrami granicznymi – sprawdź oznaczenie.
• Porównanie pracy EM34 z nowszymi liniowymi „kreskami” EM80/EM84 (łatwiejsze sterowanie, mniejszy pobór).
• Budowa wskaźnika strojenia w technologii LED OLED odtwarzającego grafikę EM34 – projekt open-source „Glassless Eye”.
• Analiza degradacji luminoforu ZnS:Cu pod wpływem prądu katodowego – przydatne przy regeneracji lamp.
Podłączenie EM34 sprowadza się do: żarzenie 6,3 V na pin 2 i 7, katoda do masy (5), grid triody (4) zasilany ujemnym AGC przez R-C, anoda triody (3) wraz z deflektorami (6, 8) i target (1) do +B przez rezystory ograniczające. Zachowując rezystory 470 kΩ–1 MΩ dla części wysokiego napięcia oraz filtr RC 1 MΩ/100 nF w linii AGC otrzymujemy stabilny, estetyczny wskaźnik strojenia. Jeśli lampa mimo to świeci słabo – winny jest zwykle wysłużony luminofor, nie schemat.