jak połączyć czujnik obrotów do obrotomierza
Aby podłączyć czujnik obrotów do obrotomierza, należy najpierw ustalić rodzaj czujnika (np. indukcyjny, hallotronowy), rodzaj obrotomierza (analogowy, cyfrowy) oraz wymagania zasilania i poziomy sygnału. W typowej konfiguracji:
Podłączanie czujnika obrotów do obrotomierza jest ściśle zależne od typu czujnika oraz samego obrotomierza. W zależności od zastosowania (silnik spalinowy typu benzyna, Diesel, instalacja przemysłowa, silnik elektryczny) procedury mogą się różnić. Poniżej przedstawiam kluczowe aspekty:
Rodzaj czujnika obrotów:
• Czujnik indukcyjny:
– Generuje sygnał napięciowy (zwykle sinusoidalny) w momencie, gdy metalowy element (np. zęby koła zamachowego) przechodzi obok czujnika.
– Najczęściej spotyka się czujniki z dwoma lub trzema przewodami (zależnie od wbudowanej elektroniki).
– Do poprawnej współpracy z obrotomierzem cyfrowym może być konieczny układ kondycjonujący sygnał (np. komparator Schmitta), jeśli obrotomierz wymaga sygnału prostokątnego.
• Czujnik Halla (hallotronowy):
– Daje wyjście w postaci impulsów prostokątnych.
– Zazwyczaj ma trzy przewody: zasilanie (5 V lub 12 V), masa i wyjście sygnału.
– Konieczne jest sprawdzenie dokumentacji, by ustalić prawidłowe napięcie zasilające.
• Czujnik optyczny:
– Rzadziej spotykany w samochodach, częściej w zastosowaniach przemysłowych.
– Wymaga czystego środowiska pracy (kurz i wibracje mogą zaburzać pomiar).
• Sygnał z cewki zapłonowej lub z modułu zapłonu:
– Stosowany w silnikach benzynowych.
– Impulsy wysokiego napięcia mogą wymagać dodatkowych układów tłumiących zakłócenia.
• Sygnał z alternatora (zacisk W):
– Popularny w silnikach Diesla, gdzie brak klasycznej cewki zapłonowej.
– Wyjście W przekazuje impulsy proporcjonalne do prędkości obrotowej wału silnika.
Połączenie obrotomierza:
• Zasilanie obrotomierza (najczęściej 12 V, + po stacyjce) i masa (GND).
• Przewód sygnałowy (SIGNAL/RPM IN/INPUT) – do przewodu wyjściowego czujnika.
• (Opcjonalnie) Podświetlenie obrotomierza (podłączone np. do obwodu świateł postojowych).
Kalibracja obrotomierza:
• Niektóre obrotomierze mają zworki lub przełączniki (DIP Switch) do ustawienia liczby impulsów przypadających na obrót wału oraz ewentualnie liczby cylindrów.
• W przypadku sygnału z zacisku W alternatora może być konieczne dostosowanie liczby impulsów.
• W obrotomierzach cyfrowych bywa konieczne dodatkowe oprogramowanie lub menu konfiguracyjne.
Przykładowe zastosowania:
• Silniki spalinowe (benzyna): sygnał z cewki zapłonowej lub czujnika Halla na wałku rozrządu.
• Silniki diesla: sygnał z alternatora (zacisk W) lub dedykowany czujnik na kole zamachowym, bądź czujnik indukcyjny/hallotronowy przystosowany do wału korbowego.
• Maszyny przemysłowe: czujniki indukcyjne lub optyczne wykrywające zęby koła.
Z najnowszych rozwiązań (szczególnie w pojazdach z silnikiem Diesla) wynika, że coraz częściej stosuje się:
• Czujniki Halla umieszczane bezpośrednio na obudowie koła zamachowego.
• Specjalne adaptery CAN, gdy prędkość obrotowa silnika dostępna jest w magistrali CAN pojazdu.
• W systemach mikroprocesorowych (np. Arduino) stosuje się diody zabezpieczające lub dzielniki napięć, by obniżyć sygnał do bezpiecznego poziomu logicznego (o czym wspominają dyskusje na forach, np. elektroda.pl).
Podłączenie czujnika obrotów do obrotomierza sprowadza się do poprawnego zidentyfikowania rodzaju czujnika (np. indukcyjny, Halla, wyjście z alternatora, cewka zapłonowa), dopasowania sygnału (w razie potrzeby zastosowania układów kondycjonujących) oraz właściwego zasilenia i uziemienia zarówno obrotomierza, jak i czujnika. Należy pamiętać o kalibracji obrotomierza, by wskazania były zgodne z rzeczywistą prędkością obrotową. Przy poprawnym montażu, uwzględniając zasady bezpieczeństwa, możliwe jest uzyskanie wiarygodnego wskaźnika liczby obrotów w szerokim zakresie zastosowań, od pojazdów osobowych, przez maszyny przemysłowe, po układy mikroprocesorowe.