Busy box v1.30.1 jak zainstalować
sudo apt install busybox – w repozytoriach jest pakiet 1:1.30.1-x*; busybox-1.30.1.tar.bz2, wykonaj make defconfig && make && sudo make install. apt-cache policy busybox), decyzja: binarka z repo vs. kompilacja własna, bezpieczna ścieżka instalacji (/usr/local/bin lub katalog roboczy), tworzenie linków symbolecznych poleceniem busybox --install -s <katalog>.Identyfikacja środowiska
• Desktop/server Ubuntu/Debian – w repozytoriach od lat utrzymywana jest gałąź 1.30.1 (poprawki ‑7ubuntu3. lub ‑4ubuntu6.).
• Dystrybucja rolling (Arch, Gentoo) – repozytoria mają nowszy BusyBox (1.36-1.37). Trzeba skompilować lub pobrać statyczną binarkę 1.30.1.
• System wbudowany / cross-compile – potrzebna kompilacja pod konkretną architekturę z narzędziem cross-gcc.
• Android (root) – instalacja z aplikacji meefik/Magisk, jednak to specyficzny przypadek (omówione niżej).
Podejście “repozytoryjne” (Debian/Ubuntu)
sudo apt update
apt-cache policy busybox # sprawdź wersję kandydującą
sudo apt install busybox busybox-static
busybox --version # powinno zwrócić BusyBox v1.30.1 (...)• Numer przed dwukropkiem (1:) to epoch Debiana, po myślniku – łatki dystrybucyjne; źródło pochodzi z upstream 1.30.1.
• Pakiet busybox-static dostarcza w pełni statyczną binarkę (przydatną w initramfs lub w kontenerach “FROM scratch”).
Kompilacja własna “vanilla” 1.30.1
sudo apt install build-essential libncurses-dev
wget https://busybox.net/downloads/busybox-1.30.1.tar.bz2
tar xjf busybox-1.30.1.tar.bz2 && cd busybox-1.30.1
make defconfig # domyślne aplety
# (opcjonalnie) make menuconfig # wybór apletów / kompilacja statyczna
make -j$(nproc)
sudo make CONFIG_PREFIX=/usr/local install
/usr/local/bin/busybox --version• Statyczna binarka: w menuconfig → Settings → “Build static binary (no shared libs)”.
• Linki symboliczne tworzone są domyślnie w ${CONFIG_PREFIX}/{bin,sbin}. Jeśli chcesz uniknąć konfliktu z /bin/ls itp., pomiń opcję instalowania linków i używaj busybox <polecenie>.
Instalacja pre-built .deb (gdy nie ma apt)
• Pobierz plik z pkgs.org (np. busybox_1.30.1-7ubuntu3.1_amd64.deb).
• Instaluj: sudo dpkg -i busybox_1.30.1*.deb && sudo apt -f install.
Cross-kompilacja (ARM, MIPS, RISC-V)
export CROSS_COMPILE=arm-linux-gnueabihf-
make ARCH=arm defconfig
make ARCH=arm -j$(nproc)• Wynikowa busybox (~1 MB statyczna) przenosimy na docelowe urządzenie i (opcja) --install -s /sbin.
Android (root)
• Z repozytorium GitHub meefik: pobierz busybox-1.30.1-android-armv7l.tar.gz lub użyj aplikacji BusyBox (obsługuje wybór konkretnej wersji).
• Uprawnienia root → instalacja binarki do /system/xbin/. Sprawdź wersję: su -c busybox --help.
BusyBox to tzw. “multi-call binary”: jeden ELF wywoływany pod różnymi nazwami wykonuje różne funkcje. Instalator tworzy symlinki, a dispatcher w kodzie źródłowym rozpoznaje argv[0]. Domyślna konfiguracja defconfig zawiera ~370 apletów, całość dynamiczna zajmuje ok. 750 kB dla x86-64; statyczna z glibc ~1.4 MB, z musl ~900 kB.
• initramfs, rescue shell (Ubuntu w razie błędu dysku startuje do BusyBox v1.30.1 (initramfs)),
• minimalne kontenery Docker (FROM scratch + statyczny BusyBox),
• systemy embedded (OpenWRT do 22.03 nadal bazował na 1.35, wiele projektów przemysłowych wciąż na 1.30.x).
• Najnowsza stabilna gałąź (VI 2024) to 1.36.1; upstream planuje 1.37 z pełnym wsparciem zstd i xz w busybox tar.
• W dystrybucjach long-term (Ubuntu 20.04/22.04, Debian 11/12) wciąż utrzymywana jest 1.30.1 z backportami CVE (ostatni patch dla CVE-2022-48174).
• W kontenerach trendem jest łączenie BusyBox z u-root (Go) lub wymiana na toybox (np. Alpine > 3.19).
• Licencja: GPL v2 only. Jeśli budujesz firmware w celach komercyjnych, musisz udostępnić kod źródłowy konfiguracji.
• Konflikt nazw: instalując linki w /bin możesz nadpisać coreutils; zaleca się /usr/local/bin lub dedykowany katalog i dodanie go na początek $PATH.
• Test integracyjny: busybox --list – pełna lista apletów, porównaj z oczekiwaniami projektu.
• Zgodność z GPL v2: przy dystrybucji urządzeń obowiązek udostępnienia źródeł i skryptów budujących.
• Bezpieczeństwo: wersje sprzed 1.35 nie obsługują mechanizmów CVE-2021-42378 (symlink attack w tar). Dystrybucje LTS backportują łatki – upewnij się, że masz łatki bezpieczeństwa lub zastosuj nowszą wersję, jeśli to urządzenie produkcyjne.
• W środowisku Android root – instalacja BusyBox w /system narusza SafetyNet.
• Chcesz minimalny initramfs? busybox-static + własny /init zmniejszy obraz do ~2 MB.
• W kontenerach: FROM busybox:1.30.1-uclibc (Docker Hub – tag archiwalny) lub samodzielna binarka + scratch.
• Typowe problemy: “not found” mimo binarki ⇒ brak bitu wykonywalności lub różna architektura (sprawdź file busybox).
• 1.30.1 to już pięcioletnia wersja; w nowych projektach rozważ 1.36+ (pełniejsze IPv6, szybsze find).
• Certyfikaty FIPS – BusyBox nie przechodzi pełnego FIPS 140-3, więc w środowiskach regulowanych dopuszczaj go tylko do niekryptograficznych zadań.
• Analiza różnic między BusyBox a Toybox (używanym w Android).
• Cross-kompilacja z musl + PIE + RELRO dla wysokiego poziomu bezpieczeństwa.
• Automatyzacja budowania BusyBox w Yocto/Buildroot – własne warstwy.
BusyBox v1.30.1 jest wciąż domyślną, „utrzymywaną” wersją w wielu dystrybucjach LTS. Jeśli używasz Ubuntu/Debiana – instalacja przez apt zapewnia dokładnie tę gałąź i backporty bezpieczeństwa. Gdy potrzebujesz binarki bez łatek dystrybucyjnych lub pod inną architekturę, pobierz źródła i skompiluj ręcznie, ewentualnie wykorzystaj statyczny pakiet .deb lub skompiluj cross-toolchainem. Zachowaj ostrożność przy nadpisywaniu coreutils i pamiętaj o wymogach licencyjnych GPL v2.