kalibracja cyfrowego woltomierza na dwóch przewodach
Kalibracja jest porównaniem wartości wskazanej (V_DUT) z wartością wzorcową (V_REF) i korekcją dwóch składowych:
• błąd przesunięcia (offset): różnica przy VIN = 0,
• błąd wzmocnienia (gain): nachylenie charakterystyki \(V_{\text{DUT}}(V\{\text{IN}})\).
Błąd względny:
\[
\delta = \frac{V{\text{DUT}}-V{\text{REF}}}{V_{\text{REF}}}\times 100\%
\]
• Kalibrator napięcia klasy ≤0,02 % (np. Fluke 5522A) lub stabilizowane źródło + multimetr 6,5 cyfry.
• Przewody silikonowe 4 mm², L ≤ 0,5 m, rezystancja < 0,05 Ω.
• Termometr; ekran EMI.
Rezystancja pary przewodów \(R_L\) powoduje spadek \(I\cdot R_L\). Dla woltomierza o impedancji 10 MΩ prąd jest mały (µA), więc błąd bywa pomijalny, ale przy bardzo niskich napięciach (<100 mV) lub długich przewodach może przekroczyć 0,1 %. Wtedy:
• skracać przewody,
• stosować przewody w ekranie,
• unikać pętli masy,
• lub przejść na kalibrację/pomiar 4-przewodowy.
• Starsze konstrukcje: dwa/trzy trymerki (ICL7107 – P1: REF, P2: ZERO).
• Nowoczesne przetworniki (24-bit ADC, np. ADS124S08) – stałe w EEPROM; kalibracja programowa przez interfejs UART/I²C (typowo dwa polecenia „CAL 0 V”, „CAL FS”).
• Multimetry stołowe – autokalibracja wewnętrzna; użytkownik realizuje tylko weryfikację.
• Przykład obliczeń (punkt 10 V):
V_REF = 10,000 V ± 0,002 V; V_DUT = 10,012 V
\[
\delta = +0{,}12\%
\]
Akceptacja dla klasy 1 % – spełnione.
• Analogia: kalibracja offsetu = ustawienie zera w wadze laboratoryjnej; kalibracja wzmocnienia = ustawienie podziałki na 100 g odważniku.
• Śledzenie spójności pomiarowej do państwowego wzorca (GUM w PL).
• Zgodność z normą PN-EN ISO 9001 wymaga dokumentowania kalibracji.
• Bezpieczeństwo: praca przy napięciach >50 V DC wymaga zgodności z PN-EN 61010-1 (kat. przepięć, CAT II/III).
• Jeżeli nie ma trymerów – sprawdź instrukcję, czy istnieje tryb serwisowy kombinacją klawiszy.
• W multimetrze ręcznym z zasilaniem bateryjnym zawsze wymień baterię przed kalibracją – niski poziom zasilania deformuje wskazania.
• Nie dotykaj palcami końcówek kalibratora przy µV – generujesz napięcia termoelektryczne kilkanaście µV/K.
• Analiza nieliniowości ADC metodą histogramową.
• Implementacja algorytmu auto-kompensacji temperaturowej w mikrokontrolerze (tablica LUT).
• Porównanie referencji LTZ1000 vs ADR1000 w kontekście długoterminowego dryftu (<2 ppm/rok).
• Zapoznanie się z przewodnikiem Fluke “Metrology and Calibrations Handbook 2023”.
Kalibracja cyfrowego woltomierza dwuprzewodowego polega na precyzyjnym ustawieniu offsetu i wzmocnienia przy użyciu wzorcowego źródła napięcia, z zachowaniem stabilnych warunków środowiskowych. Metoda dwuprzewodowa jest wystarczająca w większości zastosowań warsztatowych, lecz ograniczona rezystancją przewodów; dla dokładności sub-promilowej lepsza jest technika czteroprzewodowa. Regularna, udokumentowana kalibracja zgodna z normami metrologicznymi gwarantuje wiarygodność pomiarów i bezpieczeństwo użytkownika.