Jakie jest napięcie strujące bramkę na tyrystorze
• V_GT (Gate Trigger Voltage) – napięcie na złączu G-K przy przepływie prądu I_GT, przy którym tyrystor przechodzi w stan przewodzenia.
• I_GT (Gate Trigger Current) – minimalny prąd bramki potrzebny do wyzwolenia tyrystora przy określonej temperaturze i napięciu A-K.
• V_GM / I_GM – maksymalne dopuszczalne napięcie i prąd bramki (parametry graniczne).
Klasa tyrystora | V_GT typ. | I_GT typ. | Komentarz |
---|---|---|---|
Czułe (Sensitive Gate SCR) | 0,25–0,8 V | 0,05–5 mA | Układy sterowane mikro- i logiką CMOS |
Małej/średniej mocy (uniwersalne) | 0,7–1,5 V | 5–50 mA | Najpowszechniejsze w zasilaczach AC |
Wysokiej mocy | 1,5–2,5 V | 50 mA – 0,5 A | Prostowniki wielkich prądów, napędy |
(Wartości należy zawsze weryfikować w nocie katalogowej konkretnego modelu).
W praktyce używa się impulsu prądowego:
• Amplituda: 1,5–3 × I_GT(max) – zapewnia pewne wyzwolenie w całym zakresie temperatur.
• Czas trwania: 5 – 100 µs dla sieci 50/60 Hz; dłuższe w wolniejszych układach.
• Źródło napięcia: 5–15 V (czasem 24 V w przemyśle), z rezystorem R_G:
\[
RG=\frac{V{S}-V_{GT}}{I_G}
\]
gdzie V_S – napięcie źródła sterującego.
• Ze wzrostem temperatury V_GT i I_GT maleją – tyrystor staje się bardziej czuły.
• Przy wyższym napięciu anoda-katoda (V_AK) wymagany I_GT nieco spada.
• Zbyt wolne narastanie impulsu (dI_G/dt) może wydłużyć czas zapłonu.
Po włączeniu sygnał na bramce nie jest już potrzebny. Wyłączenie następuje dopiero, gdy:
• prąd anody spadnie poniżej prądu podtrzymania I_H, lub
• napięcie A-K zmieni polaryzację (w sieci AC) bądź zostanie wymuszona komutacja.
• Czułe SCR-y o V_GT ≈ 0,5 V i I_GT rzędu pojedynczych mA umożliwiają bezpośrednie sterowanie z mikrokontrolerów 3,3 V.
• Tyrystory SiC (węglik krzemu) osiągają wyższe napięcia blokowania (≥ 6 kV) przy V_GT porównywalnym z krzemowymi odpowiednikami, lecz wymagają precyzyjniejszego sterowania prądem bramki.
• Rozwiązania hybrydowe (np. IGCT – Integrated Gate Commutated Thyristor) łączą cechy tyrystora i tranzystora IGBT, oferując niższe straty przewodzenia i szybsze wyłączanie.
• Złącze G-K zachowuje się jak dioda: po przewodzeniu napięcie utrzymuje się na poziomie ≈ 0,7–1 V; wzrost prądu podnosi je nieznacznie na skutek rezystancji szeregowej.
• Analogon: tyrystor można traktować jak „dwustanowy zawór”, który otwiera się po podaniu krótkiego „uderzenia” prądu sterującego.
• Sterując tyrystorami w układach sieciowych należy spełnić wymagania norm PN-EN 60947-4-1 (aparatów łączeniowych) i PN-EN 61010 (bezpieczeństwo przyrządów pomiarowych).
• W sprzęcie konsumenckim istotne są ograniczenia emisji EMC (dyrektywa EMC 2014/30/UE) – gwałtowne narastanie prądu tyrystora generuje zakłócenia.
• Rozrzut parametrów między egzemplarzami jednego typu może sięgać ±50 %.
• Przy bardzo szybkich narastaniach napięcia (du/dt) tyrystor może włączyć się samoczynnie – konieczne są sieci RC snubber.
• „Ujemne” sterowanie (prąd wypływający z bramki) dotyczy wyłącznie specjalnych konstrukcji GTO/IGCT i nie ma zastosowania w klasycznych SCR.
• Optymalizacja driverów tyrystorów SiC dla przekształtników HVDC.
• Studium wpływu temperatury złącza na niezawodność wielkich SCR (> 4 kA).
• Integracja układów pomiaru prądu anody bezpośrednio w strukturze chipu (on-chip shunt).
Typowe napięcie wyzwalające bramkę tyrystora (V_GT) wynosi około 0,6–2,5 V, lecz sterowanie odbywa się głównie za pomocą impulsu prądowego (I_GT). W praktyce stosuje się źródła 5–15 V z rezystorem zapewniającym 1,5–3-krotność I_GT, co gwarantuje szybkie i pewne załączenie w pełnym zakresie temperatur. Zawsze należy kierować się danymi katalogowymi konkretnego elementu i uwzględniać zjawiska temperaturowe, graniczne parametry V_GM/I_GM oraz normy bezpieczeństwa.