Opis pinów do Toyota Starlet 1998
• DLC1: zworka TE1-E1 = „flash-codes” lampki Check Engine.
• OBD-II: linia K (pin 7) – protokół ISO 9141-2, zasilanie +12 V (pin 16), masy (4, 5).
• Nie wszystkie wersje rynkowe mają OBD-II; w Europie najczęściej tylko DLC1.
| Wersja pojazdu | Typ złącza | Miejsce montażu | Rozpoznanie wizualne | Obsługiwany protokół | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|
| EP91 / P90 – rynek EU, JDM | DLC1 – 17 pin | Komora silnika, przy skrzynce bezpieczników, klapka „DIAGNOSIS” | Prostokątna wkładka w obudowie z opisem pinów na klapce | OBD-I (Toyota flash-code) | Brak fizycznego CAN, komunikacja napięciowa 0–5 V |
| Wybrane wersje eksportowe końca 1998 r. | OBD-II – 16 pin | Pod deską rozdzielczą, lewa strona kierowcy | Trapezoidalne gniazdo J1962 | ISO 9141-2 (linia K/L), okazjonalnie J1850 PWM/VPW | CAN dodano dopiero w nowszych Toyotach (po 2003) |
| Pin | Oznaczenie | Funkcja elektryczna / diagnostyczna | Typ sygnału |
|---|---|---|---|
| 1 | VF1 | Napięcie sprzężenia zwrotnego lambda (diag. bogato/ubogo) | 0–5 V, analog |
| 2 | E1 | Masa logiczna ECU (ground) | 0 V |
| 3 | IGSW | Sygnał „zapłon ON” do ECU | +12 V po kluczyku |
| 4 | +B | Zasilanie akumulatorowe | +12 V stałe |
| 5 | TE1 | Terminal Engine 1 – aktywacja trybu diagnostycznego | Wejście zwierane do masy |
| 6 | TE2 | Terminal Engine 2 – zaaw. testy serwisowe | j.w. |
| 7 | VF2 | Sygnał zwrotny 2 (lambda 2 / mieszanka) | 0–5 V |
| 8 | TC | Timing Check / ABS diag. | Wejście logiczne |
| 9 | TS | Transmission Service (A/T) | j.w. |
| 10 | E2 | Druga masa czujnikowa | 0 V |
| 11 | SPD | Sygnał prędkości pojazdu (reed-hall z licznika) | 0–12 V, 4 imp/U |
| 12 | OP1/2 | Wyjścia opcjonalne (dane emisji) | — |
| 13 | W | Sterowanie lampką „Check Engine” | Sygnał wyjściowy ECU |
| 14 | FP | Ręczne sterowanie pompą paliwa | Driver tranzystorowy |
| 15 | BATT | Podtrzymanie pamięci ECU | +12 V stałe |
| 16 | IG | Zasilanie po stacyjce | +12 V po kluczyku |
| 17 | DLC | Linia komunikacyjna (Toyota SDL) | Serial 9600-10400 Bd |
Typowa procedura odczytu błędów (flash-code):
| Pin | Nazwa standardowa | Funkcja w Starlet ’98 | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1 | Vendor 1 | Nieużywany / pin producenta | — |
| 2 | J1850 Bus+ | Nieużywany (brak J1850) | — |
| 3 | Vendor 2 | Opcjonalny | — |
| 4 | Chassis GND | Masa karoserii | 0 V |
| 5 | Signal GND | Masa logiczna | 0 V |
| 6 | CAN H | Brak CAN w tym roczniku | — |
| 7 | K-Line | ISO 9141-2 komunikacja ECU | 10,4 kbps |
| 8 | Vendor 3 | Opcjonalny | — |
| 9 | Vendor 4 | Opcjonalny | — |
| 10 | J1850 Bus- | Nieużywany | — |
| 11 | Vendor 5 | Opcjonalny | — |
| 12 | Vendor 6 | Opcjonalny | — |
| 13 | TC (Toyota) | Terminal Check (odpowiednik pin 8 w DLC1) | tylko Toyota |
| 14 | CAN L | brak CAN | — |
| 15 | L-Line | ISO 9141-2 inicjalizacja | 12 V impuls |
| 16 | Battery + | +12 V z akumulatora | ≤10 A bezpiecznik OBD |
• ISO 9141-2:
– prędkość 10,4 kb/s, poziomy 0/12 V (K, L).
• Flash-code OBD-I: sygnał masowany, brak protokołu cyfrowego.
• Rezystancja linii (TE1-E1) ≈ 500 Ω (wewnętrzny pull-up ECU).
– OBD-I (Toyota) = tryb serwisowy oparty o ręczne zwieranie pinów i obserwację wyjścia lampki W (MIL).
– OBD-II = zunifikowany interfejs wg SAE J1962 / ISO, umożliwia odczyt DTC, parametrów Live-Data, readiness.
– Przejście z OBD-I do OBD-II w Toyocie następowało w latach 1996-1999, stąd w Starlet ’98 spotyka się hybrydę („dual-diag”).
• Szybka diagnostyka bez skanera: zworka TE1-E1, odczyt migania.
• Zaawansowana diagnostyka: interfejs OBD-II USB/Bluetooth + aplikacja obsługująca ISO 9141-2 (np. Techstream, ELM327-compatible).
• Pomiar napięcia sondy lambda: multimetr ≥10 MΩ podłączony do VF1-E1.
• Samochody powyżej MY 2000 w Toyocie korzystają już z pełnego CAN (piny 6/14). Starlet jest ostatnią generacją bez magistrali CAN.
• Interfejsy multistandard (ELM 327 v3+, STN-2120) obsługują dziś jednocześnie ISO 9141 i CAN, co upraszcza diagnostykę starszych Toyot.
• Coraz popularniejsze są adaptery Bluetooth/Wi-Fi z funkcją „datalogger”, pozwalające rejestrować parametry jazdy w samochodach vintage.
• Analogicznie do magistrali RS-232, linia K działa jako półdupleks 0/12 V z rezystorem pull-up 510 Ω w ECU.
• Mostkowanie TE1-E1 działa jak wciśnięcie „przycisku serwis” – ECU przechodzi w tryb „diagnostic talk” i wystawia kody na lampkę MIL.
• Pin FP może być użyty do awaryjnego włączenia pompy paliwa (mostek FP-B+ podczas diagnostyki układu zasilania).
• Kasowanie kodów błędów bez usunięcia przyczyny może łamać lokalne przepisy emisji spalin.
• Modyfikacja sterownika lub ingerencja w sygnały sond lambda (VF1/VF2) może być nielegalna w świetle regulacji WLTP/EURO.
• Bezpieczeństwo: zwarcia niewłaściwych pinów (np. +B do TC) grożą uszkodzeniem ECU – stosuj bezpiecznik szeregowy 1 A.
• Pinout DLC1 może się lekko różnić w wersjach z ABS lub A/T – sprawdź opis na klapce.
• Niektóre egzemplarze eksportowe posiadają oba złącza równolegle; funkcje mogą być powielone.
• Ze względu na wiek instalacji mogą wystąpić utlenione styki – przed pomiarem oczyść złącze preparatem kontaktowym.
• Dokumentacja: Toyota EWD „Starlet EP91 Electrical Wiring Diagram” (plik pdf dostępny w sieci).
• Interfejs fabryczny: Toyota Intelligent Tester II / Techstream (OEM) – pełna diagnostyka OBD-I + OBD-II.
• Literatura: SAE J1978, ISO 9141-2; fora club-EP91, elektroda.pl dział „Diagnoza OBD-I Toyota”.
• Badania porównawcze sygnałów VF1 vs AFR-sensor w nowszych pojazdach (wstęp do konwersji szerokopasmowej lambda).
Toyota Starlet ’98 korzysta głównie z 17-pinowego złącza DLC1 (OBD-I); w nielicznych wersjach dostępne jest również złącze OBD-II. Zaprezentowane powyżej tabele obejmują pełny opis pinów, lokalizację gniazd oraz procedury diagnostyczne. Zachowując ostrożność przy zwieraniu pinów i posługując się odpowiednim interfejsem ISO 9141-2, można w pełni odczytać kody DTC, parametry Live-Data i bezpiecznie serwisować ten model.
