co to jest oś odcięcia na charakterystyce lampy elektronowej
• „Oś odcięcia” (dokładniej: oś odciętych) to pozioma oś wykresu charakterystyki lampy elektronowej – oś X.
• W zależności od rodzaju charakterystyki przedstawia ona zwykle:
– napięcie anodowe Ua (charakterystyka anodowa), lub
– napięcie siatki sterującej Ug (charakterystyka przenoszenia / siatkowa).
Typowe charakterystyki statyczne lamp
• Charakterystyka anodowa Ia = f(Ua)|Ug=const
– Oś X: napięcie anodowe Ua [V]
– Oś Y: prąd anodowy Ia [mA]
• Charakterystyka siatkowa (przenoszenia) Ia = f(Ug)|Ua=const
– Oś X: napięcie siatki sterującej Ug [V] (najczęściej ujemne)
– Oś Y: prąd anodowy Ia
Rola osi odciętych
• Umożliwia odczyt napięć, przy których lampa pracuje w zadanym punkcie (punkt Q).
• Pozwala wyznaczać parametry małosygnałowe: nachylenie S = ∂Ia/∂Ug, rezystancję wewnętrzną ra, wzmocnienie μ.
• Określa granice liniowej pracy: nasycenie (wysokie Ua, duży Ia) i odcięcie (ujemne Ug, Ia≈0).
Odcięcie versus oś odciętych – często mylone pojęcia
• Odcięcie (cut-off) to STAN lampy, w którym prąd anodowy zanika.
– Definiuje je napięcie odcięcia Ug(off), zależne od Ua i konstrukcji lampy:
\[ U_{g(\text{off})} \approx -\frac{U_a}{\mu} \]
• Oś odciętych to tylko geometria wykresu (pozioma linia wartości Ug lub Ua).
• Powiązanie: punkt odcięcia leży na osi odciętych przy Ia = 0 (A).
Praktyczne znaczenie
• Ustalanie klasy pracy wzmacniacza:
– Klasa A: Q daleko od odcięcia.
– Klasa B: Q przy odcięciu.
– Klasa AB/C: Q odpowiednio blisko lub poza odcięciem.
• Dimensionowanie obwodów polaryzacji i transformatora wyjściowego.
• W nowych kartach katalogowych reedycji lamp (np. EL34-EH, JJ-EL34) producenci publikują interaktywne charakterystyki, w których osiami odciętych pozostają Ua i Ug – nomenklatura nie uległa zmianie.
• W symulatorach SPICE (LTspice, PSpice) parametry lamp modeluje się funkcjami zależnymi od napięcia na osi odciętych (Ug czy Ua); dokładność modeli stale rośnie dzięki danym pomiarowym z laboratoriów audio.
• Rynek audio hi-fi utrzymuje popyt na lampy – powstają cyfrowe mierniki punktu Q opierające się na automatycznym skanowaniu osi odciętych.
• Przykład: lampa EL34, Ua = 250 V.
– Z charakterystyki przenoszenia:
– Ug = 0 V → Ia ≈ 100 mA
– Ug = -12 V → Ia ≈ 50 mA (typowy punkt klasy A)
– Ug ≈ -40 V → Ia ≈ 0 mA (punkt odcięcia)
– Cały przebieg Ia(Ug) rzutowany jest na osi X – to właśnie oś odciętych.
• Brak specyficznych uregulowań prawnych dotyczących interpretacji charakterystyk; istotna jest natomiast bezpieczna praca lamp (wysokie napięcia ≥ 400 V).
• Odpowiedzialność projektanta obejmuje zachowanie granic katalogowych podanych na osi odciętych oraz ochronę użytkownika przed porażeniem.
• Korzystaj z oryginalnych kart katalogowych lub ich skanów w wysokiej rozdzielczości – oś odciętych bywa mało czytelna przy niskiej jakości.
• Do eksperymentalnego wyznaczenia osi:
• W literaturze anglojęzycznej pojęcie „cut-off axis” praktycznie nie występuje; poprawnym terminem jest „grid-voltage axis” lub „plate-voltage axis”.
• Niektóre źródła błędnie utożsamiają oś odciętych z samym napięciem odcięcia – warto rozróżniać te terminy.
• Pomiary dynamiczne Ia(t) przy modulacji Ug – badanie nieliniowości blisko odcięcia.
• Porównanie różnych konstrukcji (pentoda EL34 vs beam-tetrode 6L6) pod kątem nachylenia osi odciętych i napięcia odcięcia.
• Modele matematyczne Child-Langmuira rozszerzone o efekt prędkości początkowej elektronów – wpływ na dokładność symulacji SPICE.
Oś odcięcia (właściwie: oś odciętych) to pozioma oś charakterystyki lampowej, na której odkładamy napięcie sterujące (Ug lub Ua). Pozwala ona analizować działanie lampy, wyznaczać punkt pracy i granice odcięcia prądu anodowego. Świadomość różnicy między samą osią a punktem odcięcia jest kluczowa dla poprawnego projektowania układów lampowych.