Co można powiedzieć o oscyloskopie ITT OX 710C i jego parametrach?
Kluczowe punkty
• 2 × wejścia 1 MΩ‖≈30 pF • CRT 8 × 10 cm • Wewnętrzny kalibrator prostokątny (≈0,5 V pp/1 kHz) • Masa ~5 kg, pobór ≈35 VA.
Pierwsze instrukcje serwisowe (Metrix, 1985-1987) opisują trzy rewizje rodziny OX 710: A, B i C. Rewizja „C” otrzymała nieco szersze pasmo i usprawnione wyzwalanie, stąd rozbieżności 10/15 MHz spotykane w literaturze:
• Katalog Metrix 1986 & Doctsf.com → 15 MHz, rise-time ~23 ns.
• Instrukcja OX 710 (B +C) (Elektrotanya) → 10 MHz, rise-time ~35 ns.
Najczęściej spotykana specyfikacja warsztatowa przyjmuje więc margines 10 – 15 MHz (-3 dB).
• Czułość: 5 mV/div → 5 V/div (×10 probe = 50 mV → 50 V/div) lub w niektórych broszurach 20 V/div na najwyższym zakresie.
• Linearyzacja ±3 %, szum własny ≤2 mV pp (bez sondy).
• Impedancja: 1 MΩ równolegle z 25–35 pF.
• Maks. napięcie wejściowe: ±400 V (DC + AC pk) przy sondzie 1×.
• Zakresy 0,2 µs/div … 0,5 s/div, przełączane w sekwencji 1-2-5.
• Tryb MAG ×10 (opóźnienie wspólne) – efektywnie do ok. 20 ns/div.
• Nie-opóźniana ścieżka dla CH2 umożliwia pomiar różnic fazowych.
• Źródła: CH1, CH2, EXT (0,3 V pp czułości), LINE (50/60 Hz).
• Tryby: AUTO, NORMAL, TV (625/525 linii).
• Sprzężenia: AC, DC, HF-Reject, LF-Reject.
• Regulowany hold-off ułatwia stabilizację przebiegów złożonych.
• CRT 5″ (8 × 10 cm), luminofor P31 (zielony).
• Podświetlany graticule, regulacje: INTENSITY, FOCUS, TRACE-ROT.
• Panel 100 % analogowy – każda funkcja dedykowanym pokrętłem.
• ALT / CHOP – przeplatanie kanałów do ~150 kHz (CHOP).
• ADD / INV – algebraiczne dodawanie lub odwrócenie CH2.
• Tryb XY – pomiar figur Lissajous i charakterystyk V-I.
• Component Tester – wbudowane gniazda ~6 Vp-p / 50 Hz.
• Wyjście CAL ≈0,5 Vpp / 1 kHz (dokładność ±2 %).
\[ t_r ≈ \frac{0,35}{BW} \]
• Dla 10 MHz → ~35 ns • Dla 15 MHz → ~23 ns.
Pozwala to obserwować zbocza prostokątne o czasie narastania ≥5 × tr (~120 ns) bez zauważalnych zniekształceń – stąd praktyczny limit pracy dla sygnałów cyfrowych < 2–3 MHz.
Serwis audio/RTV, zasilacze liniowe, edukacja uniwersytecka, amatorskie projekty mikrokontrolerów (AVR, 8051) do kilku MHz, szybka diagnostyka elementów dyskretnych.
• Rynek wtórny (2024): egzemplarze sprawne 60 – 120 EUR; CRT w dobrym stanie bywa trudniejszy do znalezienia niż same układy elektroniczne.
• Trend branżowy: analogowe 15 MHz ustępują miejsca tanim cyfrowym 50-100 MHz/1 GS/s (Rigol, Siglent). Sprawny OX 710C bywa kupowany głównie dla funkcji Component Tester i „żywej” prezentacji bez aliasingu.
• Przyszłość: możliwe konwersje CRT → LCD (projekty DIY), choć kosztem autentyczności i pasma.
• Porównanie do DSO: brak pamięci = brak analizy pojedynczych impulsów, ale również brak artefaktów próbkowania.
• Wymiana kondensatorów zasilacza (1000 µF/25 V, 47 µF/350 V) znacząco redukuje drifty linii bazowej.
• Sondy x10 powinny mieć pojemność kompensacyjną 15–30 pF; starsze sondy Philips-PMK są mechanicznie kompatybilne.
• Wysokie napięcia CRT (~2 kV) – wyłączać i rozładowywać przy serwisie.
• Utylizacja: lampa kineskopowa zawiera ołów i powinna trafić do punktu odbioru elektroodpadów.
• Nie nadaje się do magistral SPI/I²C > 1 MHz, sygnałów HDMI, RF itp.
• Oryginalne pokrętła plastikowe mogą pękać; popularny wydruk 3-D jest akceptowalnym zamiennikiem.
• Część dokumentacji odnosi się do wcześniejszych OX 710B – parametry są zbliżone, lecz układ wyzwalania ma inne wartości elementów RC.
• Analiza możliwości rozbudowy o prosty bufor cyfrowy 100 ks/s (projekty open-source „DSO-adapter”).
• Porównanie jakości obrazu CRT vs. tani IPS-LCD (eksperymenty z kamerą szybkoklatkową).
• Studium wpływu starzenia luminoforu na widoczność sygnałów o małej amplitudzie.
ITT-Métrix OX 710C to solidny, w pełni analogowy oscyloskop 2 × 10–15 MHz, który – mimo ograniczeń pasma i braku pamięci – pozostaje cennym narzędziem do nauki, serwisu audio oraz podstawowych pomiarów warsztatowych. Jego atuty to prostota obsługi, natychmiastowa wizualizacja bez aliasingu i praktyczny component tester; największe ograniczenia to wąskie pasmo i wiekowa elektronika CRT wymagająca okresowej konserwacji.