Przystawka krótkofalowa PK-7 Unitra ZRK do radia Raid – opis, zakresy, integracja

Pytanie

Przystawka krótkofalowa PK-7

Odpowiedź Sztucznej Inteligencji

Bezpośrednia odpowiedź na pytanie

• PK‑7 to przystawka (konwerter) krótkofalowa Unitra ZRK, zaprojektowana do współpracy z samochodowym odbiornikiem ZRK „Raid”, aby rozszerzyć odbiór na dodatkowe pasma fal krótkich. Dziś to rzadki eksponat kolekcjonerski. (unitraklub.pl)
• „Raid” był fabrycznie przystosowany do współpracy z PK‑7; wzmianka o tym znajduje się w dokumentacji/opracowaniu klubowym. (unitraklub.pl)
• Istnienie PK‑7 potwierdzają współczesne opisy/muzea oraz archiwalne i bieżące ogłoszenia (OLX/Allegro). (autoexpert24.pl)

Szczegółowa analiza problemu

• Zasada działania
  • PK‑7 to zewnętrzny konwerter superheterodynowy: miesza sygnał z pasm KF (wejście antenowe) z lokalnym oscylatorem i podaje sygnał po przemianie na wejście odbiornika „Raid”. Radio ustawione na ustaloną częstotliwość w zakresie fal średnich (lub na dedykowanym wejściu, jeśli takowe przewidziano) pełni rolę toru p.cz., detektora i wzmacniacza audio. To klasyczny sposób „dodawania” KF do odbiornika bez natywnego, szerokiego pokrycia KF. (Uwaga: „Raid” miał wbudowany wąski podzakres KF 5,85–6,3 MHz; PK‑7 rozszerzał zakresy). (unitraklub.pl)
  • Częstotliwość pośrednia samego „Raid” dla AM wynosi 465 kHz, co narzuca typowe warianty planu częstotliwości konwersji (wyjście w okolicach jednej, stałej częstotliwości w paśmie MW albo wprost 465 kHz – w zależności od sposobu wpięcia). To minimalizuje ingerencję w radio bazowe i upraszcza obsługę. (unitraklub.pl)
• Integracja z „Raid”
  • W materiałach klubowych wprost podano: „Raid jest przystosowany do współpracy z przystawką krótkofalową typu PK‑7”, co sugeruje przewidziany mechanicznie/elektrycznie sposób dołączenia (zależny od wersji instalacji w pojeździe). (unitraklub.pl)
• Technologia wykonania
  • „Raid” jest radiem tranzystorowym (11 tranzystorów, 7 diod), produkowanym na początku lat 70. W tej klasie akcesoriów z epoki przystawki konwerterowe wykonywano najczęściej w technice tranzystorowej (stopień wejściowy w.cz., mieszacz, heterodyna, ewentualny wzmacniacz wstępny). Bez twardego wglądu w schemat PK‑7 należy założyć, że i ta przystawka była tranzystorowa; brak dowodów na wersję lampową do auta zasilanego 12 V. Jest to wnioskowanie na podstawie realiów konstrukcyjnych epoki i przeznaczenia do radia samochodowego. (Wniosek inżynierski; dokument schematu nie został publicznie odnaleziony). (unitraklub.pl)
• Zakresy i użytkowanie
  • Oczekiwany zakres pracy PK‑7 to klasyczne pasma radiofonii krótkofalowej (np. 49/41/31/25/19/16 m), których „Raid” samodzielnie nie pokrywał. Wybór stacji odbywał się gałką na PK‑7, a „Raid” pracował na stałym ustawieniu w paśmie MW lub na przewidzianym wejściu. (Wnioskowanie na podstawie typowej roli przystawek SW→MW). (unitraklub.pl)

Aktualne informacje i trendy

• Źródła potwierdzające istnienie i przeznaczenie PK‑7:
  • Opracowanie Unitra‑Klub nt. „Raid” (wzmianka o PK‑7). (unitraklub.pl)
  • Opisy kolekcjonerskie „Mobilnego Muzeum Polskiego Car Audio” (PK‑7 jako akcesorium Unitra Kasprzak do „Raid”). (autoexpert24.pl)
  • Ogłoszenia sprzedaży (2025): OLX i archiwalne Allegro – realne egzemplarze, co potwierdza produkcję i rzadkość. (olx.pl)
• Dokumentacja: ślady „Instrukcji serwisowej PK‑7” w archiwum Allegro wskazują, że dokument istniał i może krążyć w prywatnych zbiorach. (archiwum.allegro.pl)
• Trend: PK‑7 pojawia się sporadycznie na aukcjach, zwykle w cenach kolekcjonerskich; zainteresowanie rośnie wraz z modą na retro‑car‑audio i renowacje sprzętu Unitry. (archiwum.allegro.pl)

Wspierające wyjaśnienia i detale

• Typowy tor konwertera SW→MW:
  • Filtr wejściowy pasmowy (przełączane cewki/pasma) → mieszacz z heterodyną (strojona wspólnie) → filtr na częstotliwość wyjściową (np. ~1,4–1,6 MHz lub 465 kHz) → dopasowanie do wejścia antenowego radia. To ogranicza wypadki częstotliwości lustrzanych i poprawia selektywność. (Uogólniony model dla przystawek do odbiorników AM).
• Zestrojenie (praktyka serwisowa):
  • Sprawdzić zasilanie 12 V i polaryzację masy pojazdu (w autach PRL zwykle masa „–”). Dla bezpieczeństwa zacząć od zasilacza laboratoryjnego 12,0–13,8 V.
  • Generator sygnałowy 5–18 MHz + analizator/woltomierz w.cz.: zestroić obwody wejścia/heterodyny na środki pasm, a następnie podać testowy sygnał i ustawić radio bazowe na „częstotliwość współpracy” (np. ~1,5 MHz w MW), kontrolując maksymalny sygnał audio przy minimalnych zniekształceniach.
  • Zwrócić uwagę na intermodulację – w instalacjach samochodowych anteny mają krótkie promienniki i nieraz wysoką impedancję; dopasowanie wejścia PK‑7 bywa krytyczne.

Aspekty etyczne i prawne

• PK‑7 jest wyłącznie akcesorium odbiorczym. Nasłuch pasm KF jest dozwolony w większości jurysdykcji, ale nagrywanie/rozpowszechnianie treści może podlegać lokalnym przepisom. W USA (Twoja lokalizacja) nasłuch radiofonii KF jest legalny, pamiętaj jednak o przepisach dotyczących rozpraszania uwagi podczas jazdy.
• Oryginalne instalacje w zabytkowych pojazdach: unikaj trwałych modyfikacji wiązek instalacji elektrycznej, które mogłyby naruszyć autentyczność pojazdu.

Praktyczne wskazówki

• Jak to podłączyć (scenariusz typowy):
  • Antena samochodowa → PK‑7 (wejście) → wyjście PK‑7 do gniazda antenowego „Raid”.
  • Ustaw radio „Raid” na wskazaną częstotliwość pracy z przystawką (najczęściej stały punkt w MW – sprawdzisz doświadczalnie, kręcąc heterodyną PK‑7 i szukając maksimum sygnału). (unitraklub.pl)
• Diagnostyka krok po kroku:
  • Zasilanie: stabilne 12–13,8 V, brak brumu/zakłóceń z instalacji auta.
  • Tor w.cz.: obecność oscylacji lokalnej (sprawdzenie sondą w.cz./odbiornikiem kontrolnym) i ciągłość przełączanych filtrów.
  • Dopasowanie: jeśli sygnały są „zamroczone”, spróbuj krótszych przewodów antenowych, innego punktu masy oraz dociążenia wejścia (rezystor 47–100 Ω równolegle – zależnie od konstrukcji).
• Czego unikać:
  • Wprowadzania sygnału z PK‑7 wprost do toru p.cz. „Raid” bez schematu – grozi wzbudzeniem i pogorszeniem czułości. Bez dokumentacji trzymaj się ścieżki „antenowej”.

Ewentualne zastrzeżenia lub uwagi dodatkowe

• Brak publicznie dostępnego schematu PK‑7 utrudnia potwierdzenie element‑po‑elemencie. Wiemy jednak, że „Raid” przewidywał współpracę z PK‑7, a samo akcesorium pojawia się w obrocie kolekcjonerskim i w opisach muzealnych. (unitraklub.pl)
• W sieci trafiają się mylące wzmianki o „PK‑7” nie związane z radiem (np. inne branże). Weryfikuj, czy mowa o „przystawce krótkofalowej Unitra ZRK”. (Uwaga porządkowa wynikająca z kwerendy).
• Błędne atrybucje: pojawiają się opisy sugerujące rozwiązania lampowe (np. ECH81). Dla akcesorium samochodowego z początku lat 70. bardziej prawdopodobna jest technika tranzystorowa; brak dowodu na wersję lampową PK‑7. To wniosek techniczny, nie potwierdzony schematem. (unitraklub.pl)

Sugestie dalszych badań

• Skontaktuj się ze społecznością Unitra‑Klub (użytkownicy często mają skany rzadkich instrukcji), poszukaj „Instrukcja serwisowa PK‑7” – w archiwum Allegro odnotowano taką pozycję. (archiwum.allegro.pl)
• Przejrzyj zbiory/historie muzealne i kolekcjonerskie (AutoExpert „Mobilne Muzeum…”) – tam bywają zdjęcia wnętrza, które pozwolą odtworzyć schemat ideowy. (autoexpert24.pl)
• Monitoruj bieżące ogłoszenia (OLX/Allegro) pod kątem egzemplarzy „z papierami”. (olx.pl)

Krótkie podsumowanie

• PK‑7 to rzadki, historyczny konwerter Unitra ZRK do radia „Raid”, poszerzający odbiór KF przez konwersję do pasma obsługiwanego przez radio. Istnienie i przeznaczenie potwierdzają materiały klubowe i rynek kolekcjonerski; schemat nie jest powszechnie dostępny, ale zasada działania jest typowa dla przystawek SW→MW. Jeśli chcesz uruchomić konkretny egzemplarz, mogę przeprowadzić Cię przez procedurę pomiarowo‑zestrojeniową krok po kroku, w zależności od objawów. (unitraklub.pl)

Jeśli doprecyzujesz: czy masz PK‑7 fizycznie, czy szukasz informacji przed zakupem – dobiorę konkretne procedury (testy, zestrojenie, typowe usterki) i listę części zamiennych.