SAS evo 23 KW zasypuje podajnik
Równowaga paliwo–powietrze
• Zbyt długi czas podawania lub zbyt krótka przerwa ⇒ nadmiar paliwa, kopiec niespalonego węgla/pelletu.
• Zbyt mały nadmuch ⇒ brak tlenu, żar „dusi się” i rośnie kopiec.
• Zbyt duży nadmuch po redukcji dawki ⇒ żar jest wydmuchiwany, kocioł traci sprawność.
Jakość paliwa
• Wilgotność > 10 % lub wysoka spiekalność (ekogroszek RI > 25) – tworzą się bryły blokujące powietrze.
• Zawartość drobnego miału > 15 % – opał „puchnie” w ślimaku, podaje się w nadmiarze.
• Ciała obce (kamienie, śruby) – fizycznie blokują ślimak.
Mechanika podajnika
• Zawleczka (śruba ścinająca) częściowo ścięta ⇒ nieregularny obrót ślimaka.
• Luz na łożyskach lub zużyta tuleja prowadząca ⇒ ślimak szoruje o rurę, bierze większą porcję paliwa.
• Niewyczyszczona gardziel palnika ⇒ opał nie zsuwa się, cofanie żaru.
Układ spalinowy i powietrzny
• Zapchane płomieniówki lub słaby ciąg kominowy ⇒ wentylator nie „przepycha” powietrza.
• Niedostateczna wentylacja kotłowni (brak kratki nawiewnej) – spadek tlenu, efekt jak przy niskim nadmuchu.
Algorytm sterownika (SAS MS, ST-555, ST-480 itp.)
• Tryb PID/Lambda vs. tryb „ręczny” – po zmianie opału parametry muszą być zaktualizowane.
• W podtrzymaniu kocioł potrafi „nadbudować” kopiec, gdy histereza jest zbyt mała (< 2 °C) lub podtrzymanie trwa za długo.
Teoretyczna podstawa
Spalanie w retorcie wymaga warstwy paliwa o wysokości ok. 3-4 cm i stałego przepływu powietrza od dołu. Jeżeli warstwa rośnie (zasypywanie), powietrze nie dociera do wyższych partii paliwa – rośnie emisja CO/O2, spada temperatura palnika, a kocioł kompensuje to dalszym podawaniem paliwa – sprzężenie dodatnie prowadzące do lawinowego zasypywania.
Praktyka kotłowa
Optymalna dawka = taka, przy której kopiec żaru jest stabilny, a popiół swobodnie spada po bokach. Przy zmianie paliwa zamiast jednorazowej dużej korekty skuteczniejsza jest metoda „małych kroków” (±1 s podawania lub ±5 % nadmuchu co ≥ 30 min).
• Nowe sterowniki SAS posiadają tryb „AUTO PID” z sondą lambda – prawidłowo skalibrowana praktycznie eliminuje problem zasypywania, o ile używa się certyfikowanego paliwa ENplus A1 (pellet) lub ekogroszku klasy 5.
• W 2024 r. wchodzi rozszerzona kontrola jakości węgla (rozporządzenie Min. Klimatu z 19.09.2023) – ekogroszek o RI > 25 i siarce > 1,2 % nie może być sprzedawany jako opał kotłowy.
• Coraz popularniejsze są czujniki momentu na wałku ślimaka – sterownik zatrzyma silnik przed ścięciem zawleczki.
Parametry orientacyjne dla SAS Evo 23 kW (ekogroszek 26 MJ/kg, ciąg kominowy ~15 Pa):
Moc robocza 50 % 70 %
Czas podawania 6 s 8 s
Przerwa 45 s 35 s
Nadmuch 35 % 45 %
Podtrzymanie: podawanie 4 s / przerwa 12 min / nadmuch 25 %
Ważne: wartości zależą od opału i komina – traktować jako punkt startowy.
• Zasypywanie prowadzi do niecałkowitego spalania i nadmiernej emisji CO, pyłu PM i ww. benzo(a)piren – niezgodne z normą PN-EN 303-5:2021 oraz wymogami Ecodesign 2020.
• Praca przy otwartym palniku bez wyłączenia zasilania łamie przepisy BHP (Dz.U. 2023 poz. 775 – warunki techniczne kotłowni).
„Zasypywanie” palnika w SAS Evo 23 kW to skutek: zbyt dużej dawki paliwa, zbyt małego nadmuchu lub blokady mechanicznej ślimaka. Zaczynamy od pełnego czyszczenia i kontroli mechanicznej, potem krokowo redukujemy czas podawania lub zwiększamy przerwę, korygując nadmuch. Kluczowa jest dobra jakość opału i drożność kanałów powietrzno-spalinowych. Gdy regulacja nie pomaga – sprawdzić ślimak, motoreduktor, czujniki i ewentualnie skorzystać z autoryzowanego serwisu SAS.