SATEL ETHM-1 Plus – odczyt stanu stref, TCP/REST, INTEGRA, protokół, Home Assistant

Pytanie

Cześć, jak poprawnie czytać stan stref odbieranych za pomocą integracji ETHM 1 plus

Odpowiedź Sztucznej Inteligencji

Bezpośrednia odpowiedź na pytanie

• Stan stref (partycji) z ETHM‑1 Plus czytaj przez port integracyjny TCP (domyślnie 7094) po uprzedniej autoryzacji; centrala zwraca maski bitowe (bit = stan danej strefy/zakresu), a zmiany są dodatkowo wysyłane asynchronicznie (push).
• Jeśli używasz gotowej integracji (np. Home Assistant/openHAB/DOMIQ), stany są już zmapowane na encje/kanaly (alarm_control_panel dla stref, binary_sensor dla wejść) i nie musisz sam dekodować ramek.

Kluczowe punkty

• W nomenklaturze SATEL „strefa” = partycja (uzbrojenie/rozbrojenie), „wejście” = linia/czujka (naruszenie). Upewnij się, co dokładnie chcesz czytać.
• ETHM‑1 Plus nie udostępnia oficjalnego REST API do odczytu stanów; używa własnego protokołu binarnego po TCP.
• Najpewniejszy schemat: jednorazowy odczyt masek (stan początkowy) + obsługa komunikatów zdarzeń (push) + okresowe keepalive.

Szczegółowa analiza problemu

• Architektura i porty
  • ETHM‑1 Plus udostępnia kilka portów TCP; interesuje Cię port integracyjny (typowo 7094) obsługujący protokół Satela dla integracji. Pozostałe porty (np. do DLOADX/GuardX) nie służą do odczytu stanów w integracji.
• Konfiguracja (DLOADX → ETHM‑1 Plus)
  • Włącz Integrację/TCP dla modułu.
  • Ustaw hasło integracji (oddzielne od użytkownika/serwisowego).
  • Nadaj modułowi stały adres IP w Twojej sieci (DHCP reservation lub statyczny).
• Przebieg komunikacji
  1. Nawiązanie połączenia TCP na port integracyjny.
  2. Autoryzacja (ramka logowania/procedura zgodna z dokumentacją protokołu).
  3. Odczyt stanów w postaci masek bitowych:
     • Strefy (partycje): np. maski „uzbrojone”, „w trybie nocnym”, „opóźnienie wejścia/wyjścia”, „alarm w strefie”.
     • Wejścia (linie): maski „naruszone”, „sabotaż”, „alarm”, „pamięć alarmu”, „blokady”.
  4. Nasłuchiwanie zdarzeń push: przy każdej zmianie (np. naruszenie wejścia, załączenie czuwania) centrala wysyła odpowiednią ramkę – dzięki temu unikasz agresywnego odpytywania.
  5. Keepalive/reconnect: utrzymuj połączenie (TCP keepalive lub okresowe zapytania), obsłuż ponowne łączenie po timeoutach.
• Dekodowanie masek bitowych (ogólny model)
  • Odpowiedzi przychodzą w blokach bajtów, gdzie każdy bit reprezentuje obiekt:
    • Bajt 0 → obiekty 1–8 (bit 0 = obiekt 1, …, bit 7 = obiekt 8)
    • Bajt 1 → obiekty 9–16, itd.
  • Przykład (wejścia naruszone): jeśli pierwszy bajt = 0x05 (00000101b), to naruszone są wejścia 1 i 3.
  • Analogicznie interpretujesz maski dla stref (uzbrojenie/zwłoka/alarm).
• Mapa pojęć (ważne w Satel)
  • Strefa/partycja: logiczna grupa wejść, którą uzbrajasz/rozbrajasz (np. „Parter”, „Garaż”).
  • Wejście/linia: czujka/kontaktron – to tu najczęściej „widzisz” naruszenia.
  • Częsty błąd: mylenie „strefy naruszonej” (to raczej „strefa w alarmie” lub „zwłoce”) z „wejściem naruszonym”.
• Integracje gotowe (zalecane, gdy nie chcesz pisać protokołu)
  • Home Assistant: encje alarm_control_panel dla każdej strefy oraz binary_sensor dla poszczególnych wejść; integracja sama loguje się, pobiera maski i subskrybuje zdarzenia.
  • openHAB/DOMIQ/komercyjne sterowniki: analogiczny model – kanały dla stref i wejść.

Aktualne informacje i trendy

• Stabilnym i wspieranym sposobem pozostaje protokół binarny po TCP przez port integracyjny. Oficjalny, publiczny REST API dla ETHM‑1 Plus do odczytu stanów nie jest dostępny.
• W nowszych firmware’ach spotyka się mechanizmy „IP zones” (wzbudzanie wejść przez prosty listener), ale służą one do wprowadzania naruszeń/sterowania, nie do czytania pełnych stanów.
• Trend integracyjny: korzystanie z gotowych komponentów (HA/openHAB) obsługujących zdarzenia push, co daje niskie opóźnienia i mniejsze obciążenie sieci.

Wspierające wyjaśnienia i detale

• Minimalny dekoder maski (przykład koncepcyjny)
  • Dane: tablica bajtów zones_mask (np. 32 bajty dla 256 obiektów).
  • Dla i w [0..N-1]: stan obiektu (i+1) = (zones_mask[i//8] >> (i % 8)) & 1.
• Typowe stany do odczytu
  • Strefy (partycje): uzbrojona (pełne/bez wewnętrznych), rozbrojona, alarm, pamięć alarmu, zwłoka wej/wyj, blokada, naruszenia w strefie.
  • Wejścia (linie): naruszone, sabotaż, alarm (wg typu linii), pamięć alarmu, bypass.
• Kolejność bajtów i numeracja zwykle zaczynają się od 1; w protokołach/bibliotekach często mapowane od zera – zwróć uwagę na offset.

Aspekty etyczne i prawne

• Bezpieczeństwo:
  • Nie wystawiaj portu integracyjnego na Internet. Używaj VPN (site‑to‑site/SSL) lub zaufanej chmury producenta do aplikacji mobilnych.
  • Ogranicz uprawnienia konta użytego do integracji (tylko odczyt, jeśli nie sterujesz).
  • Segmentacja sieci (VLAN dla systemu alarmowego), lista dozwolonych hostów, silne hasło integracyjne.
• Prywatność: Logi naruszeń i uzbrojeń mogą ujawniać zwyczaje domowników – chroń te dane.

Praktyczne wskazówki

• Parametry sieci
  • Stały IP ETHM‑1 Plus, rezerwacja DHCP, wpis w DNS lokalnym.
  • Firewall: przepuść tylko TCP do portu integracyjnego z hosta integrującego.
• Odporność na błędy
  • Implementuj watchdog reconnect, backoff przy utracie połączenia.
  • Waliduj sumy kontrolne ramek zgodnie z dokumentacją; odrzucaj niepełne ramki.
• Diagnostyka
  • Tymczasowo włącz logowanie ramek po stronie integratora; do analizy używaj np. Wireshark (filtrowanie po IP/porcie).
  • Porównuj zdarzenia z pamięcią zdarzeń centrali (GuardX) – weryfikacja poprawności mapowania.

Ewentualne zastrzeżenia lub uwagi dodatkowe

• Część szczegółów protokołu może być objęta licencją/warunkami producenta; trzymaj się oficjalnej dokumentacji.
• Implementacje społecznościowe mogą różnić się mapowaniem bitów/bajtów; testuj na swoim modelu centrali i wersji firmware.
• Niektóre funkcje zależą od wersji centrali (Integra vs Integra Plus) i konfiguracji (np. liczby stref/wejść).

Sugestie dalszych badań

• Oficjalna „Instrukcja ETHM‑1 Plus” i „Protokół integracyjny” Satel – opisy ramek, kodów poleceń, struktur danych.
• Instrukcja DLOADX – sekcja konfiguracji modułów ETHM i haseł integracyjnych.
• Dokumentacja integracji używanej platformy (Home Assistant/openHAB/DOMIQ) – nazewnictwo encji, mapowania i obsługa zdarzeń.

Krótkie podsumowanie

• Czytaj stan stref przez port integracyjny ETHM‑1 Plus (TCP), po autoryzacji, jako maski bitowe + zdarzenia push.
• Jeżeli używasz gotowej integracji (HA/openHAB), korzystaj z wystawionych encji – tam strefy/partycje i wejścia są już poprawnie zmapowane.
• Unikaj wystawiania portu na świat, zadbaj o VPN i minimalne uprawnienia.
• Jeśli wskażesz, czy chodzi Ci o strefy (partycje) czy wejścia (linie) i z jakiej platformy korzystasz, podam konkretny przykład konfiguracji/kodu oraz dokładne mapy bitów dla Twojego przypadku.