Schemat budowy sprzęgła ciernego, dwutarczowego Dzik, materiały okładzin, samonastawne SAC

Pytanie

schematbudowysprzegla

Odpowiedź Sztucznej Inteligencji


Bezpośrednia odpowiedź na pytanie

  • Schemat budowy typowego sprzęgła ciernego (suchego, jednotarczowego) obejmuje: koło zamachowe, tarczę sprzęgła z tłumikiem drgań, docisk ze sprężyną talerzową, obudowę (kosz), łożysko oporowe oraz mechanizm wysprzęglający (widełki + układ linkowy/hydrauliczny).
  • W maszynach „Dzik-1/2/21” spotyka się wariant dwutarczowy, jednak zasada działania i główne podzespoły pozostają analogiczne.

Szczegółowa analiza problemu

Rozwinięcie głównych aspektów

  1. Koło zamachowe
    • Sztywno przykręcone do wału korbowego.
    • Jedna z dwóch powierzchni ciernych.
    • Często ma pierścień zębaty do rozrusznika.

  2. Tarcza sprzęgła
    • Korpus zewnętrzny z okładzinami (materiały bezazbestowe, często kompozytowe z włóknami aramidowymi lub włóknem węglowym w pojazdach sportowych).
    • Piasta wielowypustowa – współpracuje z wałkiem wejściowym skrzyni.
    • Zespół tłumika drgań skrętnych (sprężyny śrubowe + podkładki tarciowe).

  3. Docisk (pressure plate assembly)
    • Obudowa (clutch cover) przykręcona do koła zamachowego.
    • Tarcza dociskowa – żeliwo lub stal o wysokiej odporności cieplnej.
    • Sprężyna talerzowa (lub w starszych konstrukcjach kilka sprężyn śrubowych).

  4. Łożysko oporowe
    • Przenosi siłę z widełek lub wysprzęglika na sprężynę talerzową.
    • W nowszych układach zintegrowane w jednym zespole CSC (Concentric Slave Cylinder) – łożysko + wysprzęglik hydrauliczny.

  5. Mechanizm wyłączający
    • Widełki sprzęgła (pivot fork) zamocowane w obudowie skrzyni.
    • Napęd: linka, cięgno lub układ hydrauliczny (master-slave).

  6. Osprzęt dodatkowy (w dwutarczowym „Dziku”)
    • Dwa dyski cierne oddzielone przekładkami stalowymi.
    • Ważne ustawienie luzu między tarczami i momentu dokręcenia 6 śrub regulacyjnych (patrz RetroTraktor – temat 9812).

Teoretyczne podstawy

Moment przenoszony przez sprzęgło pojedyncze:
\[ M = n \, \mu \, F_N \, R_m \]
gdzie:
n – liczba powierzchni ciernych (2 dla jednotarczowego, 4 dla dwutarczowego),
μ – współczynnik tarcia (0,25–0,45 dla suchych okładzin organicznych),
F_N – siła docisku sprężyny,
R_m – średni promień działania siły tarcia.

Praktyczne zastosowania

  • Jednotarczowe: samochody osobowe, lekkie maszyny.
  • Dwutarczowe: ciągniki jednoosiowe („Dzik”), ciężarówki dużej mocy – większa zdolność przenoszenia momentu przy tej samej średnicy.
  • Wielotarczowe mokre: motocykl, skrzynie DCT.

Aktualne informacje i trendy

  • Sprzęgła samonastawne (SAC – Self Adjusting Clutch) kompensują zużycie okładzin, utrzymując stały skok pedału.
  • Materiały cierne o obniżonej emisji pyłu i bez metali ciężkich (zgodność z REACH 2021/22).
  • Zespoły CSC wypierają klasyczne widełki + wysprzęglik, redukując masę i liczbę części.
  • E-Clutch / „by-wire” – sterowanie elektroniczne (np. system iMT w koreańskich pojazdach).
  • W pojazdach hybrydowych pojawia się mokre, wielotarczowe sprzęgło załączające silnik spalinowy (Hyundai TMED, Toyota M15A-FXE).

Wspierające wyjaśnienia i detale

  • Analogią sprzęgła jest bezpiecznik ścinany momentu: dopóki tarcie przekracza moment obciążenia ‑ napęd płynie; po wciśnięciu pedału redukujemy tarcie do zera.
  • W dwutarczowym „Dziku” tarcze są oddzielone przekładką, co podwaja powierzchnię cierną i siłę przenoszonego momentu.

Aspekty etyczne i prawne

  • Wycofanie azbestu (Dyrektywa 2003/18/WE) wymusiło nowe mieszanki okładzin.
  • Zużyte tarcze kwalifikują się jako odpad niebezpieczny – utylizacja wg kodu 16 01 12*.
  • W konstrukcjach z hydrauliką należy kontrolować wycieki płynu hamulcowego (DOT 4) – zagrożenie środowiska.

Praktyczne wskazówki

  • Montaż: oczyścić i odtłuścić koło zamachowe oraz tarczę dociskową, wycentrować tarczę przyrządem pilotażowym.
  • Moment dokręcania śrub kosza: typowo 20–25 Nm (sprawdzić dane producenta). Dokręcać krzyżowo.
  • Pomiar luzu między łożyskiem a języczkami sprężyny talerzowej: 1,5–3 mm przy peda­le zwol­nio­nym.
  • Przy dwutarczowym sprzęgle „Dzika” ustawić szczelinomierz 0,3–0,4 mm między tarczami przy pedale wciśniętym.

Ewentualne zastrzeżenia lub uwagi dodatkowe

  • Wysoka temperatura (>350 °C) powoduje „glazing” okładzin i spadek μ.
  • Przy silniku o podwyższonym momencie (tuning, swap) stockowe sprzęgło może się ślizgać – konieczna wymiana na Kevlar lub ceramet metal-matrix.
  • Rozbieżności w forach co do liczby śrub regulacyjnych – producent FMRN podaje 6, starsza dokumentacja RSP-77 cztery; należy zweryfikować wg rocznika skrzyni.

Sugestie dalszych badań

  • Analiza współczynnika tarcia nowych kompozytów bio-fenolowych.
  • Modelowanie CFD chłodzenia sprzęgieł mokrych w DCT.
  • Diagnostyka sprzęgła metodą wibro-akustyczną (NVH).

Krótkie podsumowanie

Schemat budowy sprzęgła obejmuje: koło zamachowe, tarczę (jedno- lub dwie), docisk ze sprężyną talerzową, łożysko oporowe oraz mechanizm wyłączający. W „Dziku” stosuje się układ dwutarczowy zwiększający zdolność przenoszenia momentu. Obecnie dominują sprężyny talerzowe, samonastawne kosze i bezazbestowe okładziny, a kierunek rozwoju wyznaczają układy e-Clutch oraz wielotarczowe sprzęgła mokre w hybrydach i przekładniach DCT.

Oceń odpowiedź: 1
Zastrzeżenie: Odpowiedzi udzielone przez sztuczną inteligencję (model językowy) mogą być niedokładne i wprowadzające w błąd. Elektroda nie ponosi odpowiedzialności za dokładność, rzetelność ani kompletność prezentowanych informacji. Wszystkie odpowiedzi powinny być zweryfikowane przez użytkownika.