Schemat radio lampowe Diora Trubadur 1-4, Trubadur z gramofonem – zestawienie wersji i różnice

Pytanie

Schemat radio lampowe trubadur

Odpowiedź Sztucznej Inteligencji


Bezpośrednia odpowiedź na pytanie

  • Schematy lampowych odbiorników „Trubadur” (wszystkich wersji) są dostępne w ogólnodostępnych archiwach: Fonar → „Diora-Trubadur”, UnitraKlub, Trioda oraz Radiomuseum.
  • Najpierw ustal dokładny wariant urządzenia (Trubadur 1, 2, 3, 4 lub model z gramofonem z 1970 r.), ponieważ różnią się one zestawem lamp i topologią układu.
  • Jeżeli posiadasz wersję z 1970 r. (elektryka jak Relax II) – pobierz schemat Relax II; w pozostałych wypadkach wybierz odpowiedni rysunek z lat 1959-1966.

Kluczowe punkty
• Dostępne warianty: patrz Zestawienie poniżej
• Najpewniejsze źródła PDF/JPG: fonar.com.pl, unitraklub.pl, trioda.com
• Lampy i punkty kontrolne różnią się między wersjami – konieczne sprawdzenie tabliczki znamionowej


Szczegółowa analiza problemu

1. Dlaczego trzeba zidentyfikować wersję

Zakłady Diora (wcześniej ZR im. Kasp rzaka) wprowadziły pięć kolejnych modernizacji „Trubadura”. Zmieniały się:
• skład zestawu lamp (np. ECL82 → ECL86, dodanie ECC85, EM84),
• napięcia anodowe,
• sposób zasilania gramofonu (model 1970),
• obecność/ brak FM.
W konsekwencji różnią się również punkty pomiarowe i wartości elementów – niewłaściwy schemat utrudni diagnozę i może doprowadzić do uszkodzenia transformatora sieciowego lub lamp.

2. Szybka identyfikacja po widocznych lampach

Nazwa handlowa / rok Pasma Komplet lamp Cechy charakterystyczne Schemat w archiwach
Trubadur (1959) AM (D,S,K) ECH81, EBF89, ECL82, EZ80, (opcjonalnie EM80) brak UKF, drewniana skrzynka 450 × 300 mm Fonar → „Trubadur (1959)”
Trubadur-2 (1961) AM jw. + kosmetyka frontu delikatnie zmieniona skala Fonar → „Trubadur-2”
Trubadur-3 (1963) AM ECH81, EBF89, ECL82, EZ80, EM84 „magiczne oko” EM84 Trioda / Fonar
Trubadur-4 (1966) AM + UKF 65–73 MHz ECH81, EBF89, ECC85, ECL86, EM84, EZ80 pierwszy Trubadur z FM, nowy chassis Fonar → „Trubadur-4”
Trubadur (1970) „z gramofonem” AM + UKF ECC85, ECH81, EBF89, ECL86, EM84 wspólna płyta z Relax II, gniazda DIN, silnik gramofonu Fonar → „Relax II”

Ustal typ lamp widocznych w radyjku – to zwykle wystarczy do wyboru właściwego PDF-u.

3. Schemat blokowy (wspólne elementy)

  1. Obwód wejściowy / przełącznik zakresów
  2. Mieszacz + heterodyna (ECH81) ⇒ fₚcz = 455 kHz (AM) lub 10,7 MHz (FM w modelach 4/1970)
  3. Wzmacniacz p.cz. + detektor (EBF89)
  4. ARW (Automatic Gain Control) – diody wewnątrz EBF89
  5. Przedwzmacniacz m.cz. (trioda ECL82/ECL86)
  6. Wzmacniacz mocy (pentoda ECL82/ECL86) ⇒ transformator głośnikowy
  7. Zasilacz: transformator sieciowy ≈ 230 → 2×250 V~ + 6,3 V; prostownik EZ80, filtr π (C-L-C lub C-R-C)
  8. Indykator strojenia EM80 lub EM84 („magiczne oko”)

4. Charakterystyczne różnice konstrukcyjne

Element Wersje AM Wersje AM/FM
Modulacja AM AM + FM z detektorem dyskryminacyjnym
ECC85 brak głowica UKF (heterodyna 10,7 MHz)
Zasilacz EZ80 + filtr rezystancyjny często filtr RC + dławik, większy elektrolit
Transformator m.cz. Raa ≈ 5 kΩ (ECL82) Raa ≈ 7 kΩ (ECL86, wyższe napięcie anodowe)

Aktualne informacje i trendy

• Wszystkie schematy zostały zeskanowane w rozdzielczości 300–600 dpi i są bezpłatnie dostępne (Fonar 2024).
• Renowacja radyjek lampowych staje się popularnym hobby – powstają gotowe kity kondensatorów (np. polskie RetroAudioParts 2023).
• Coraz częściej stosuje się zasilacze impulsowe 230 → 260 V DC (plug-in) w miejsce transformatora – wymaga to jednak galwanicznej izolacji i zachowania oryginalnej estetyki.


Wspierające wyjaśnienia i detale

• Filtry p.cz. AM są ekranowane, strojenie rdzeniem ferrytowym.
• W modelach FM dyskryminator Foster-Seeley jest zrealizowany na dodatkowym filtrze 10,7 MHz + diodach germanowych OA-85.
• Układ ARW pobiera napięcie detekcyjne ujemne (–1 … –8 V) i steruje siatką 1 EBF89 oraz częściowo ECH81.


Aspekty etyczne i prawne

• Schematy są objęte wygasłym prawem autorskim (ponad 50 lat) – w Polsce można je legalnie pobierać z publicznych archiwów.
• Praca przy napięciach > 250 V wymaga przestrzegania zasad BHP; dotknięcie anodowego może być śmiertelne.


Praktyczne wskazówki

  1. Przed pomiarami rozładuj kondensatory (rezystor 100 kΩ/2 W).
  2. Zacznij od sprawdzenia napięć zasilacza – 250…280 V DC po filtrze.
  3. Typowe wymiany:
    • C9, C12 – papierowe 22 nF / 400 V – wymienić na foliowe klasy X2/Y2.
    • Elektrolity 2×50 µF / 350 V – zestaw 47 µF.
  4. Strojenie IF: generator 455 kHz / 10,7 MHz + miernik VTVM; kolejność: II→I transformator IF.

Ewentualne zastrzeżenia lub uwagi dodatkowe

• Starsze wersje mają dial-cord (linkę skali) – częste zerwania.
• Nie wszystkie egzemplarze z 1970 r. mają identyczną głowicę UKF – spotyka się OIRT 65-73 MHz lub przestrojone 88-108 MHz.


Sugestie dalszych badań

• Pomiar charakterystyki częstotliwościowej toru m.cz. po renowacji (Audio Precision / REW + sztuczne obciążenie 4 Ω).
• Budowa lampowego S-meter z EM84 z liniowym odczytem.
• Modernizacja zasilacza na diody UF4007 + soft-start żarzenia.


Krótkie podsumowanie

Schemat „Trubadura” znajdziesz w Fonar/UnitraKlub – ale musisz najpierw ustalić wersję po lampach lub tabliczce. Najczęściej spotyka się:
• Trubadur 3: ECH81-EBF89-ECL82-EZ80 (AM),
• Trubadur 4 i „1970”: ECC85-ECH81-EBF89-ECL86-EM84 (AM/FM, układ Relax II).
Pobierz odpowiadający PDF, zwróć uwagę na różnice w zasilaczu i transformatorze m.cz., a przed naprawą wymień papierowe kondensatory i sprawdź wysokie napięcia.

Oceń odpowiedź:
Zastrzeżenie: Odpowiedzi udzielone przez sztuczną inteligencję (model językowy) mogą być niedokładne i wprowadzające w błąd. Elektroda nie ponosi odpowiedzialności za dokładność, rzetelność ani kompletność prezentowanych informacji. Wszystkie odpowiedzi powinny być zweryfikowane przez użytkownika.