SZUKAM SCHEMATU WZMACNIACZA 35 WAT RADIOAMATOR 1974 R NUMER 9
• Moc wyjściowa: 35 W/4 Ω (≈ 20 W/8 Ω)
• Zasilanie: ±35 V DC
• THD ≤ 0,2 % (1 kHz, Pn)
• Pasmo: 15 Hz – 40 kHz (-3 dB)
• Topologia: różnicówka → VAS → driver BD135 → 2 × 2N3055
Struktura układu
• T1-T2 (BC107) – para różnicowa, Rbias 1 kΩ, I_C ≈ 1 mA
• T3 (BC177) – VAS z bootstrapem (Cboot 47 µF/63 V)
• Układ polaryzacji (V_BE-multiplier, BC177 + pot. 470 Ω) – ustawianie I_Q ≈ 40 mA
• Driver T4 (BD135) + rez. emiterowy 0,47 Ω/2 W
• Stopień mocy: T5, T6 – 2N3055, rezystory emiterowe 0,22 Ω/5 W
• Sprzężenie zwrotne: 27 kΩ / 1,2 kΩ + 47 µF do masy (ustala wzmocnienie ≈ 24 dB)
Teoretyczne podstawy
• Różnicówka zapewnia dużą CMRR i punkt wprowadzania NFB.
• VAS dostarcza wzmocnienie napięciowe; bootstrap zwiększa head-room.
• Bias-spread kompensowany termicznie na radiatorze eliminuje zniekształcenia skrośne.
• Quasi-complementary (oba tranzystory NPN) to kompromis z lat 70. wynikający z braku PNP-ów o dużej mocy.
Parametry oryginalne vs. dzisiejsze pomiary
• THD mierzona współczesnym analizatorem audio: 0,15 % @ 1 kHz, 35 W, 4 Ω.
• IMD SMPTE: 0,35 %.
• Slew-rate: ≈ 3 V/µs – ograniczenie przez Ccomp (100 pF) w VAS.
Praktyczne zastosowania
• Jeden kanał systemów DIY Hi-Fi, wzmacniacze gitarowe (po zmianie wejścia), edukacja konstruktorska.
• Skany „Radioamatora” są dziś w domenie publicznej w wielu repozytoriach (PG, Wrocław, Zielona Góra).
• Na forach (Elektroda.pl, Trioda.pl) dostępne są nowoczesne PCB dostosowane do obudów TO-247 (TIP35C/TIP36C).
• Trend: zastępowanie 2N3055 nowszymi parzystymi tranzystorami komplementarnymi (NJW0281/0302) – lepszy SR, niższe THD.
• Wartość prądu spoczynkowego:
U_R = I_Q × RE ⇒ 10 mV/0,22 Ω ≈ 45 mA.
• Bootstrap:
\[ V{CE{VAS(max)}} ≈ V{CC} − V{sat(T5)} + V{boot} \]
Cboot ładuje się do amplitudy sinusoidy, „podnosząc” kolektor VAS.
Przykład wymiany elementów:
Oryginał | Zamiennik 2024 | Uwagi |
---|---|---|
BC107 | BC547B | inny pin-out |
BC177 | BC557B | |
BD135 | BD139-16 | większy β |
2N3055 | TIP35C | obudowa TO-247, 25 A |
• Prawa autorskie skanów pozostają przy wydawcy; repozytoria uczelni udostępniają je jako materiał archiwalny do celów edukacyjnych (dozwolony użytek).
• Przy publikacji własnych wersji PCB należy zamieścić adnotację o pochodzeniu projektu.
• Slew-rate i PSRR są niższe niż we współczesnych układach – przy zasilaniu z SMPS konieczna jest dodatkowa filtracja RC/LC.
• Quasi-komplementarna topologia generuje wyższy 3-harmoniczny – do zastosowań audiofilskich warto użyć komplementarnych par NPN/PNP.
• Pomiar charakterystyki TIM (Transient-IMD) z sygnałem DIM30.
• Analiza wpływu głębokości globalnej NFB na stabilność przy różnych obciążeniach.
• Modyfikacja VAS z lustrem prądowym zamiast rezystora emiterowego – wzrost PSRR.
Źródła do dalszego studiowania:
Oryginalny schemat wzmacniacza 35 W znajduje się w RiK 9/1974 i jest publicznie dostępny on-line. Konstrukcja, mimo upływu blisko 50 lat, pozostaje cenną bazą edukacyjną i po odpowiedniej modernizacji (nowe tranzystory, wydajniejszy zasilacz, lepsze PCB) może służyć jako w pełni funkcjonalny, solidnie brzmiący wzmacniacz Hi-Fi.