Scott MDX62 – przetwornica nie działa, spalony R101, diagnostyka i naprawa

Pytanie

Scott MDX62. NIE PRACUJE PRZETWORNICA spalony r101

Odpowiedź Sztucznej Inteligencji

Bezpośrednia odpowiedź na pytanie

• Spalony R101 w przetwornicy MDX62 to najczęściej:
  1. rezystor bezpiecznikowy (w torze zasilania sieci), 2) rezystor startowy VCC kontrolera, albo 3) rezystor pomiarowy prądu (shunt) w źródle MOSFET-a.
• Zanim go wymienisz, koniecznie zlokalizuj jego funkcję i usuń przyczynę zwarcia (MOSFET/układ scalony/przemienione diody/snubber).
• Bez schematu ustalisz rolę R101 po ścieżkach PCB. Niżej podaję procedurę identyfikacji, typowe wartości i bezpieczny rozruch.

Kluczowe punkty

• Nie uruchamiaj przetwornicy po „ślepej” wymianie R101 – znowu spłonie.
• Sprawdź: mostek prostowniczy, MOSFET/IC zasilacza, diody szybkie/snubber, opto + TL431, kondensatory.
• Rozruch przez żarówkę szeregową i/lub zasilenie VCC z zasilacza laboratoryjnego.

Szczegółowa analiza problemu

Rozwinięcie głównych aspektów

• W wieżach pokroju Scott MDXxx spotyka się trzy typowe umiejscowienia R101:
  1. Rezystor bezpiecznikowy/inrush: element drutowy lub metalizowany 2.2–10 Ω (1–3 W), w szeregu z siecią, zwykle tuż po bezpieczniku/NTC i przed mostkiem. Przepala się, gdy zwarciu ulega mostek, MOSFET kluczujący lub główny elektrolit.
  2. Rezystor startowy VCC: wysoka rezystancja 100–330 kΩ (0.5 W), łączący szynę ~300 V (po prostowniku) z pinem VCC kontrolera PWM (UC384x/TLx/TNY/STR/PI TOP/TEA…). Pali się, gdy VCC jest zwarte (uszkodzony kontroler lub dioda/RC do VCC).
  3. Rezystor pomiarowy prądu (shunt): niska rezystancja 0.15–0.68 Ω (0.5–2 W), w źródle MOSFET-a do masy pierwotnej. Pali się przy zwarciu MOSFET-a, zwarciu uzwojenia lub wtórnym „twardym” zwarciu.

Teoretyczne podstawy

• Spalenie rezystora to skutek przeciążenia. W SMPS największym winowajcą jest zwarcie półprzewodników: MOSFET (D-S), dioda szybka snubbera/RCD, mostek prostowniczy, układ scalony zasilacza. Rzadziej przyczyna leży po wtórnej stronie (zwarcie Schottky’ego lub obciążenia), ale to również dociąża pierwotną i niszczy R101 (szczególnie shunt).

Praktyczne zastosowania (diagnostyka krok po kroku)

1. Identyfikacja funkcji R101 po ścieżkach:

• Jeżeli jeden pad R101 idzie na wejście AC lub na „+” głównego kondensatora 300–325 V, a drugi na mostek lub bezpiecznik – to rezystor bezpiecznikowy/inrush.
• Jeżeli jeden pad idzie do szyny ~300 V, a drugi do pinu VCC małego kontrolera PWM (8–16 pinów) – to rezystor startowy.
• Jeżeli jeden pad idzie do źródła MOSFET-a, a drugi do masy pierwotnej – to shunt prądowy.

2. Co mierzyć bez zasilania:

• Mostek prostowniczy: test diod w obu kierunkach.
• MOSFET kluczujący/„power switch”: D–S i G–S; jakiekolwiek zwarcie → wymiana.
• Dioda snubbera (UF4007/FRxxx) i kondensator snubbera (np. 2.2–4.7 nF/1–2 kV) – przebicie = przeciążenie MOSFET-a.
• Układ kontrolera PWM (np. UC3842/TEA/TNY/STR/TOP): czy nie ma zwarcia VCC do GND.
• Opto + TL431 na wtórnej: sprawdzić zwarcia (rzadziej pali R101, ale utrudnia start).
• Kondensatory: główny 400 V (ESR, upływ), mały „startowy” na VCC (10–47 µF/35–50 V) – wyschnięty uniemożliwi start, a kontroler może pobierać nadmierny prąd.

3. Weryfikacja wartości i typu R101:

• Bezpiecznikowy/inrush: 2.2–10 Ω, 1–2 W, FLAMEPROOF (fusible). Zwykle drutowy ceramiczny lub metalizowany o podwyższonej odporności ogniowej.
• Startowy VCC: 100–330 kΩ, 0.5 W (czasem dwa szeregowo), typ metalizowany 250–500 VDC; dobrze dać 1 W dla marginesu.
• Shunt: 0.15–0.68 Ω, 0.5–2 W, niskorezystancyjny, często „cement”/drutowy lub metal foil; tolerancja 1–5%.
  Uwaga: Jeżeli na płytce przy R101 jest oznaczenie „FR” lub „FUS”, to prawie na pewno rezystor bezpiecznikowy.

4. Usuwanie przyczyny przed wymianą:

• Zwarcie MOSFET-a lub mostka = obowiązkowo wymiana obu, plus przegląd snubbera i rezystora bramkowego (10–47 Ω).
• Przy spalonym startowym VCC – zwykle padnięty kontroler; wymień IC + diodę prostującą pomocnicze VCC i kondensator VCC.
• Przy spalonym shuncie – MOSFET do wymiany; sprawdź pierwotne uzwojenie i wtórne diody Schottky’ego (zwarcie po wtórnej mogło „pociągnąć” pierwotną).

5. Rozruch po naprawie:

• Pierwszy start przez żarówkę szeregową 60–100 W. Stałe, jasne świecenie = nadal zwarcie. Krótkie błyśnięcie i przygaśnięcie = wstępnie OK.
• Alternatywnie: zasil VCC kontrolera z zasilacza lab. 12–15 V (ogranicz prąd do 50–100 mA), odłączając startowy R101 – sprawdzisz, czy kontroler generuje impulsy na bramkę i czy przetwornica „chce” ruszyć bez pełnego zasilania siecią.
• Kontrola napięć wtórnych pod obciążeniem testowym (np. rezystory mocy lub żarówki 12 V), obserwacja tętnień i temperatury elementów.

Aktualne informacje i trendy

• W wielu nowszych naprawach SMPS skuteczne jest dołożenie warystora (MOV 14D471/14D561) i sprawnego NTC w wejściu – lepiej znoszą przepięcia sieciowe.
• Zastępowanie klasycznych kontrolerów scalonymi „power switch” (np. TNY, TOP, LinkSwitch) wymaga dopasowania wartości startowych/rezystorów i snubbera; przy zamienniku kieruj się notą aplikacyjną producenta.
• Dokumentacja do starszych modeli bywa dostępna w ogólnych archiwach serwisowych; jeśli znajdziesz schemat MDX62/MDX-62, ułatwi to potwierdzenie wartości R101.

Wspierające wyjaśnienia i detale

Techniczne wskazówki identyfikacji „na stole”

• Jeśli R101 jest duży, ceramiczny, blisko wejścia AC i bezpośrednio w szeregu z siecią – to 2.2–10 Ω fusible.
• Jeżeli mały, niebieski/metalizowany, idzie cienką ścieżką na pin małego IC – to 100–330 kΩ startowy.
• Jeżeli „cement” niskoomowy przy źródle MOSFET-a – to shunt 0.22–0.47 Ω (najczęściej).
• Zwykle razem z R101 spalają się: rezystor bramkowy MOSFET-a, dioda snubbera, czasem rezystor w dzielniku sprzężenia zwrotnego.

Przykładowe wartości zestawów naprawczych

• Tor pierwotny: MOSFET (np. 6–9 A/600–650 V), Rg 22–47 Ω, snubber R 47–150 kΩ/1 W + C 2.2–4.7 nF/1–2 kV + D UF4007, startowy 220 kΩ/0.5–1 W, VCC elko 22 µF/50 V low-ESR.
• Tor wtórny: diody Schottky 20–30 A/45–60 V (dla linii 5–12 V), elektrolity low-ESR, TL431 + PC817.

Aspekty etyczne i prawne

• Praca na stronie pierwotnej wymaga separacji od sieci: transformator separacyjny, rękawice, rozładowanie kondensatora 400 V przed pomiarami.
• Stosuj wyłącznie rezystory bezpiecznikowe/flameproof tam, gdzie oryginał pełnił funkcję przeciwpożarową.
• Po naprawie wykonaj pomiar upływu i test zabezpieczenia przeciwporażeniowego.

Praktyczne wskazówki

• Zrób zdjęcie okolicy R101 z obu stron PCB – na tej podstawie podam konkretną wartość i typ elementu.
• Jeśli nie masz schematu: porównaj ze „siostrzanymi” modelami Scott MDX/miniwież – oznaczenia R10x w zasilaczach bywają spójne.
• Po uruchomieniu: sprawdź temperatury MOSFET-a, mostka i shunta kamerą termowizyjną lub termoparą – nadmierne nagrzewanie wskazuje na zły snubber/ESR kondensatorów.

Potencjalne wyzwania i jak je pokonać

• Brak schematu: rozrysuj fragment – transformator, MOSFET, kontroler, R101 – nawet odręcznie; ułatwia to dobór wartości.
• Niewidoczny kod barwny: zmierz połączenia i określ funkcję; dobierz wartość z typowego zakresu, następnie skoryguj po prądach/temperaturze.

Ewentualne zastrzeżenia lub uwagi dodatkowe

• „Uniwersalne” wartości są punktem startowym – konkretny model może odbiegać.
• Wymiana samego R101 bez pozostałych, podejrzanych elementów skończy się reawarią.
• Jeśli transformator ma przebicie, naprawa staje się nieopłacalna.

Sugestie dalszych badań

• Jeśli możesz, udostępnij: zdjęcie R101 i okolicy, oznaczenie kontrolera PWM (np. UC3842/TNY/TEA/STR), typ MOSFET-a, zdjęcie strony druku.
• Warto sprawdzić dostępność serwisówki MDX62/MDX-62 w archiwach schematów audio – często są warianty płyt pasujące 1:1.

Krótkie podsumowanie

• Ustal funkcję R101 po ścieżkach: bezpiecznikowy (2.2–10 Ω), startowy (100–330 kΩ) lub shunt (0.15–0.68 Ω).
• Usuń przyczynę: typowo MOSFET/mostek/snubber/kontroler albo diody wtórne.
• Wymień elementy towarzyszące i uruchom przez żarówkę szeregową, ewentualnie z zasileniem VCC z lab PSU.
• Prześlij zdjęcia/oznaczenia elementów – podam dokładną wartość R101 i listę części do wymiany pod Twój egzemplarz.

Pytanie

Scott MDX62 SCHEMAT PLYTY ZASILACZA

Odpowiedź Sztucznej Inteligencji

Bezpośrednia odpowiedź na pytanie

• Nie ma publicznie dostępnego, kompletnego schematu płyty zasilacza do Scott MDX62. Najbliższe, faktycznie dostępne materiały dotyczą modelu pokrewnego MDX i65 (instrukcje/plik produktowy), a wątek serwisowy dla MDX‑i65 wskazuje na tę samą rodzinę zasilaczy (m.in. gorące punkty R101/R307). Jeśli udostępnisz zdjęcia obu stron PCB (wysoka rozdzielczość) i numer płyty (np. nadruk typu MEM…/010E‑…), odtworzę schemat funkcjonalny sekcji zasilacza i podam wartości krytycznych elementów. (manualslib.com)
• Kluczowe punkty:
  • Zweryfikuj, czy chodzi o MDX 62 czy MDX i62 (w dokumentach i ofertach często występuje wariant „i62”). (archiwum.allegro.pl)
  • Zasilacze w tych mini‑wieżach to typowe flyback SMPS z optosprzężeniem (TL431+opto), wielotorowymi wyjściami (+12 V, +5 V, czasem +3,3 V), oraz rezystorami R101/R307 pracującymi odpowiednio jako inrush/fuse lub element gasika/snubbera — ale wartości są zależne od wersji PCB, dlatego wymagają weryfikacji na konkretnej płycie. (Patrz niżej: jak rozpoznać bez schematu.) (poszukaj.elektroda.pl)

Szczegółowa analiza problemu

• Topologia i bloki funkcjonalne (typowa dla MDX i62/i65):
  • Wejście AC → filtr EMI → mostek prostowniczy → kondensator 400 V (bulk) → przetwornica flyback sterowana układem zintegrowanym lub UC384x/VIPer/TNY/TOP (8‑pin DIP/SMD) → wtórne: kilka uzwojeń z prostownikami Schottky/UF i filtrami LC → sprzężenie zwrotne TL431+opto. W literaturze i praktyce napraw MDX‑i65 konsekwentnie powraca temat przegrzewania R101/R307 (snubber/inrush), co wskazuje na zbliżoną konstrukcję w rodzinie. (poszukaj.elektroda.pl)
• Co jest potrzebne, aby odtworzyć schemat:
  • Zdjęcia obustronne PCB zasilacza (ostre, 3000–5000 px szerokości), numery elementów i nadruk kodu płyty (np. MEM2651 010E‑265100‑31… — taki kod pojawia się w serwisowych dyskusjach dla MDX‑i65). To pozwala precyzyjnie prześledzić połączenia i przypisać wartości. (poszukaj.elektroda.pl)
• Identyfikacja bez schematu — kroki:
  1. R101: rola i weryfikacja
     • Jeśli znajduje się między wyjściem mostka (+) a plusem kondensatora 400 V (Cbulk) i ma formę rezystora cementowego 1–3 W — to zwykle element ograniczający udar/inrush (często wartość rzędu 2,2–4,7 Ω, typ „fusible”).
     • Jeśli leży w źródle MOSFET‑a kluczującego — będzie to shunt 0,22–0,47 Ω/1–2 W (pomiar prądu).
     • Jeśli odchodzi z szyny ~300–320 VDC do pinu VCC sterownika — to rezystor startowy 150–470 kΩ/0,5–1 W.
     • Lokalizacja i grubość ścieżek powiedzą więcej niż napisy: ścieżka „tłusta” do Cbulk wskazuje inrush, wąska do pinu VCC kontrolera — startowy, cienka do źródła — shunt.
  2. R307: najczęściej element w snubberze R‑C‑D przy uzwojeniu pierwotnym lub w obwodzie tłumienia diody szybkoschodzącej po stronie wtórnej (+12 V). Ślady przebarwień laminatu w okolicy transformatora i szybkiej diody (UF/FR) to wskazówka przegrzewania. (poszukaj.elektroda.pl)
  3. Diody „UF…/FR…”: w wątku MDX‑i65 przewijają się szybkie diody UF/FR w torze snubbera/rect., co jest zgodne z typową aplikacją. „UF1002” to szybka dioda (seria UF1xxx) — spotykana w snubberach wtórnych i pomocniczych torach prostowania. Jej lokalizacja względem transformatora i kondensatora filtrującego zdecyduje o roli. (poszukaj.elektroda.pl)
  4. Sprzężenie zwrotne: układ TL431 (SOT‑223/SOT‑89/TO‑92) + optotranzystor (CNY17/PC817‑klasa) — na podstawie ścieżek łatwo odrysować pętlę regulacji i przypisać zener/korekcję.
• Typowe napięcia na wyjściach (referencja do tej klasy mini‑wież DVD):
  • +12 V (końcówki mocy i mechanika), +5 V (logika DVD/USB), czasem +3,3 V (MCU/SoC), +−12 V rzadko. Pomiar z żarówką szeregową 60–100 W zabezpiecza w fazie uruchamiania.

Aktualne informacje i trendy

• Publiczne serwisówki dla nowszych mini‑wież „SCOTT MDX” są skąpe; najczęściej dostępne są tylko instrukcje użytkownika/datasheety (np. MDX i65). W praktyce napraw wykorzystuje się zbieżność rozwiązań w obrębie rodziny MDX oraz dokumentację pokrewnych modeli. (manualslib.com)
• Na forach (m.in. Elektroda) w ostatnich latach pojawiły się świeże wątki dotyczące MDX i62/i65 z informacjami o płytach i elementach (R101, R307, diody UF), co bywa bardziej pomocne niż oficjalne materiały. (poszukaj.elektroda.pl)
• Uwaga na nazewnictwo: w obrocie występują oznaczenia „MDX 62”, „MDX i62” — wiele aukcji i opisów produktowych używa wariantu „i62”. Doprecyzowanie modelu zwiększa szansę znalezienia właściwego PCB. (archiwum.allegro.pl)

Wspierające wyjaśnienia i detale

• Jak „czytać” płytę bez schematu:
  • Wejście sieci → filtr → mostek → R(inrush)/NTC → Cbulk 100–220 µF/400 V.
  • Sterownik (8 pin) — sprawdź oznaczenie: UC384x/TNY/TOP/VIPer. Zasilanie VCC ≈ 12–18 V (w UC384x), start przez Rstart z szyny 300 V.
  • Snubber pierwotny: R (47–150 kΩ/0,5–1 W) + C (2,2–4,7 nF/1–2 kV) + dioda szybka (UF/FR).
  • Wtórne: diody Schottky (np. SS14/SS24/MBR20xx) lub szybkie UF/FR + LC; na +12 V często dioda 3–5 A/40–100 V.
  • Sprzężenie: TL431 + dzielnik z linii 5 V lub 12 V (zależnie od głównej regulowanej gałęzi).

Aspekty etyczne i prawne

• Praca na nieizolowanej stronie sieci (≈320 VDC) jest niebezpieczna. Obowiązkowo separacja (autotransformator NIE jest separacją), żarówka szeregowa przy pierwszym uruchomieniu, RCD, rękawice dielektryczne wg lokalnych norm. W USA standard 120 VAC; większość egzemplarzy MDX i62/i65 to wersje 230 V — stosowanie bez odpowiedniego zasilania/transformatora jest ryzykowne.

Praktyczne wskazówki

• Co przygotować:
  • Zdjęcia: cała płyta (obie strony) + makra okolic: mostek/Cbulk, sterownik, TL431+opto, R101/R307, diody UF/Schottky.
  • Odczyt nadruków: kod PCB (np. MEM…/010E‑…), oznaczenia IC i diod, wartości rezystorów, numery elementów.
• Procedura testowa:
  1. Pomiary bez zasilania: mostek (test diod), MOSFET/układ scalony kluczujący (brak zwarć D‑S/VCC‑GND), snubber (brak zwarć), rezystory wysokoomowe startowe (rzędu setek kΩ).
  2. Pierwsze uruchomienie przez żarówkę szeregową; kontrola napięcia na Cbulk (≈300–325 VDC przy 230 V lub ≈160 VDC przy 120 V za autotransformatorem/konwerterem).
  3. Wtórne: pomiar +12 V/+5 V; obserwacja tętnień (oscyloskop) — duże tętnienia często wskazują na wyschnięte kondensatory lub przeciążenie.
• Dobre praktyki:
  • Wymiana profilaktyczna elektrolitów w VCC sterownika i po wtórnej stronie (+5 V/+12 V).
  • Jeżeli R101/R307 przegrzane — zweryfikuj odpowiednie diody UF/Schottky oraz kondensatory snubbera.

Ewentualne zastrzeżenia lub uwagi dodatkowe

• Wartości R101/R307 różnią się między rewizjami PCB; bez zdjęcia i kontekstu można jedynie podać warianty funkcjonalne. W wątku MDX‑i65 to właśnie te elementy często ulegają degradacji termicznej, ale nie należy „wstawiać w ciemno” — najlepiej odtworzyć fragment schematu z Twojej płyty. (poszukaj.elektroda.pl)
• Oznaczenie modelu (62 vs i62) jest krytyczne dla dopasowania informacji. (archiwum.allegro.pl)

Sugestie dalszych badań

• Sprawdzenie dostępnych materiałów dla MDX i65 (instrukcja/datasheet — układ ogólny, złącza, czasem nazwy płytek/czujników), a następnie korelacja z Twoją płytą. (manualslib.com)
• Przekopanie wątków serwisowych MDX i62/i65 (szczególnie wpisów z 2024–2025) — pojawiają się konkretne wskazówki dot. UF‑diod i rezystorów w okolicach R101/R307. (poszukaj.elektroda.pl)

Krótkie podsumowanie

• Pełnego schematu zasilacza dla Scott MDX62 nie udało się odnaleźć w publicznych repozytoriach; najbliższe i aktualne źródła dotyczą MDX i62/i65 i wskazują na bardzo podobną platformę zasilacza, w której krytyczne są R101/R307 i szybkie diody UF/Schottky. (manualslib.com)
• Jeśli podeślesz zdjęcia płyty (obie strony) i oznaczenie PCB, przygotuję dla Ciebie schemat funkcjonalny (pierwotne/wtórne, sprzężenie, snubber) i podam wartości kluczowych elementów z uzasadnieniem oraz listą kontrolną uruchomienia.