Silnk elektryczny 1,8kw podłączony na 230v czy kondensator pracy wystarczy 45uf 450v
– Kondensator 45 µF / 450 V jest w większości przypadków ZA MAŁY dla silnika 1,8 kW zasilanego z jednofazowej sieci 230 V.
– Typowa, bezpieczna pojemność mieści się w zakresie:
• ok. 50–60 µF, jeżeli jest to fabryczny silnik jednofazowy (PSC),
• ok. 100–120 µF, jeżeli jest to silnik trójfazowy pracujący „na kondensator” z jednej fazy.
– Napięcie znamionowe 450 V AC jest prawidłowe i należy je utrzymać lub przekroczyć.
Rodzaj silnika
• Silnik JEDNOFAZOWY z kondensatorem pracy (Permanent-Split Capacitor, PSC): kondensator służy do stałego przesunięcia fazy pomiędzy uzwojeniem głównym i pomocniczym. Typowe zapotrzebowanie: 30-50 µF na 1 kW przy 50 Hz. Dla 1,8 kW daje to 54-90 µF; praktyka warsztatowa pokazuje, że w silnikach 2-biegunowych producenci podają zwykle 50–60 µF.
• Silnik TRÓJFAZOWY (Δ/400 V lub Y/230 V) zasilany jednofazowo przez kondensator: aby uzyskać zbliżone prądy w dwóch fazach pozostałych i zadowalający moment rozruchowy, przyjmuje się ok. 60–70 µF / kW. Dla 1,8 kW potrzebne jest 110–130 µF. Pojemność 45 µF da jedynie ok. 40 % nominalnego momentu, silnik będzie szybko się grzał i może nie ruszyć pod obciążeniem.
Wpływ niewłaściwej pojemności
– Za mała: niski moment startu, zwiększony poślizg, wyższy prąd w uzwojeniu głównym → przegrzewanie, spadek mocy.
– Za duża: nadmierny prąd w uzwojeniu pomocniczym, wzrost strat żelaza, możliwość przeciążenia kondensatora.
Sposoby weryfikacji
a) Odczyt z tabliczki znamionowej – zawsze pierwszy krok.
b) Pomiar prądu obu uzwojeń (lub dwóch faz) amperomierzem cęgowym przy pracy „na pusto”; dążymy do maksymalnego wyrównania wartości.
c) Pomiary temperatury obudowy po 10–15 min pracy – wzrost > 75 °C sygnalizuje złą pojemność lub przeciążenie.
– Z danych serwisów praktyków (Elektroda, 2023–2024) wynika, że dla silników 1,5–2,2 kW pracujących z fazy jednofazowej stosuje się kondensatory MKP 100-120 µF/450-500 V.
– Coraz częściej zastępuje się klasyczny układ „silnik + kondensator” przemiennikami częstotliwości z wejściem 1-f / wyjściem 3-f (tzw. VFD 230 V-3 f) – daje to wyższą sprawność i pełny moment rozruchowy bez doboru kondensatora.
Pojemność teoretyczna dla silnika 3-f przystosowanego do pracy z kondensatorem (metoda Steinmetza):
\[
C \approx \frac{P_\text{N} \,[\text{kW}] \times 60!–!70}{1} \;\;[\mu\text{F}]
\]
gdzie 60–70 µF/kW dotyczy sieci 50 Hz.
Dla PSC (silnik jednofazowy): producenci podają:
\[
C \approx 40 \frac{\mu\text{F}}{\text{kW}} \times P_\text{N}
\]
co dla 1,8 kW ≈ 72 µF, jednak praktyczna wartość bywa obniżona przez modyfikacje uzwojeń i klasę izolacji – stąd spotykane 50–60 µF.
– Niewłaściwy kondensator może doprowadzić do pożaru (przegrzanie silnika lub eksplozja kondensatora).
– W instalacjach przemysłowych brak zgodności z parametrami producenta może naruszać warunki gwarancji oraz przepisy BHP.
– Kondensatory MKP zawierają środki uniepalniające; należy je utylizować zgodnie z lokalnymi wymogami dotyczącymi odpadów elektronicznych.
– Sam pomiar pojemności „werbalny” nie wystarczy – kondensator po latach traci 5–10 % nominalnej pojemności rocznie.
– Konwersja 3-f→1-f nigdy nie da 100 % mocy znamionowej (sprawność spada o ok. 30 %).
– Jeśli silnik napędza urządzenie o dużym momencie rozruchowym (sprężarka, piła itp.) – jeszcze większa pojemność lub VFD jest wskazana.
– Porównać pracę silnika z różnymi pojemnościami (45, 60, 90, 120 µF) i sporządzić charakterystyki I-t, T-t.
– Rozważyć instalację VFD 1-230 V / 3-230 V (koszt ok. 300–500 zł) zamiast eksperymentów z kondensatorami.
– Analiza termowizyjna uzwojeń dla weryfikacji strat i przeciążeń.
Kondensator 45 µF / 450 V zapewnia zbyt mały prąd fazowy dla silnika 1,8 kW pracującego z sieci 230 V – skutkiem będzie słaby rozruch i nadmierne grzanie. Napięcie 450 V jest poprawne, lecz pojemność powinna wynosić:
• 50–60 µF dla fabrycznego silnika jednofazowego,
• 100–120 µF dla silnika trójfazowego podłączonego jednofazowo.
Zawsze potwierdź wartość na tabliczce znamionowej lub przez pomiary prądu; w razie braku danych rozważ użycie przemiennika częstotliwości jako rozwiązania docelowego.