ZK-140 – podłączenie przewodów głośnika, wtyk WG-2, polaryzacja, impedancja 4Ω
Pytanie
które kabelki podłączyć do głośnika zk 140?
Odpowiedź Sztucznej Inteligencji
Bezpośrednia odpowiedź na pytanie
- Do ZK‑140 podłączasz zwykły, dwużyłowy przewód głośnikowy.
- Jeśli chodzi o głośnik zewnętrzny: we wtyku głośnikowym DIN 2/WG‑2 żyła „+” idzie na pin okrągły, a „–/masa” na pin płaski. Po stronie kolumny „+” do zacisku „+” (zwykle czerwony), „–” do „–” (czarny).
- Jeśli chodzi o głośnik wewnętrzny (luźne kabelki w środku): dwie żyły z obwodu wtórnego transformatora głośnikowego idą na dwa zaciski głośnika; polaryzacja nie jest krytyczna dla pojedynczego głośnika, ale warto zachować konsekwencję („+” na „+”).
Kluczowe punkty:
- ZK‑140 standardowo ma gniazdo głośnika zewnętrznego typu DIN 2 (WG‑2); włożenie wtyku odłącza głośnik wewnętrzny.
- Zalecana impedancja głośnika: 4 Ω (min. ~6 W).
- Urządzenie lampowe: nie uruchamiać bez obciążenia na wyjściu.
Szczegółowa analiza problemu
- Budowa wyjścia: Wzmacniacz mocy ZK‑140 (lampowy) pracuje przez transformator głośnikowy. Uzwojenie wtórne trafia na gniazdo „Głośnik zewnętrzny”, które ma wbudowany styk odłączający głośnik wewnętrzny po włożeniu wtyku. W stanie bez wtyku styki łączą wtórne uzwojenie z głośnikiem wewnętrznym.
- Standard złącza: DIN 2/WG‑2 (tzw. „głośnikowe”), z jednym stykiem okrągłym i jednym płaskim. W praktyce:
- okrągły pin = „+” (gorący),
- płaski pin = „–/masa” (powrót).
- Impedancja: ZK‑140 jest projektowany pod obciążenie 4 Ω. Kolumna 8 Ω zagra ciszej (mniejsza moc, ale bezpiecznie); nie schodzić poniżej 4 Ω, aby nie przeciążać stopnia końcowego i transformatora.
- Polaryzacja: Dla pojedynczego głośnika nie zagra roli brzmieniowo, ale warto przyjąć standard (+ na okrągły, – na płaski), aby później nie odwrócić fazy w akcesoriach/próbach porównawczych.
Praktyczne przypadki:
- Podłączenie głośnika zewnętrznego:
- Przygotuj przewód głośnikowy 2×0,5–0,75 mm².
- Przylutuj do wtyku WG‑2: żyła „+” → pin okrągły, „–” → pin płaski.
- Z drugiej strony przewodu „+” do zacisku „+” głośnika, „–” do „–”.
- Po włożeniu wtyku głośnik wewnętrzny zostanie odłączony automatycznie.
- Podłączenie głośnika wewnętrznego (np. po naprawie):
- Odłącz przewód sieciowy, odczekaj kilka minut (kondensatory wysokiego napięcia!).
- Zlokalizuj dwa przewody wychodzące ze styków gniazda głośnika zewnętrznego (te, które są zwarte w stanie „bez wtyku”) – to linia do głośnika wewnętrznego.
- Podłącz je do dwóch zacisków głośnika. Jeśli chcesz ustalić biegun „+”, użyj krótkiej próby bateryjką 1,5 V: chwilowe „+” na dany zacisk powinno wypchnąć membranę na zewnątrz.
Aktualne informacje i trendy
- W praktyce renowacyjnej ZK‑140 stosuje się repliki wtyków WG‑2/DIN 2 oraz nowe przewody OFC 2×0,75 mm²; popularne są też gotowe przejściówki WG‑2 → zaciski śrubowe, co ułatwia podłączanie różnych kolumn.
- Powszechna wiedza serwisowa dot. ZK‑140: wtyk zewnętrzny odcina głośnik wewnętrzny, a preferowana impedancja to 4 Ω.
Wspierające wyjaśnienia i detale
- Jak rozpoznać przewody, gdy brak kolorów/oznaczeń:
- Oznacz jedną żyłę (np. markerem) i używaj jej konsekwentnie jako „+”.
- Przy wtyku WG‑2 zachowaj zasadę okrągły = „+”, płaski = „–”.
- Dlaczego nie wolno pracować bez obciążenia:
- Stopień lampowy przez transformator może rozbujać napięcia przy braku obciążenia, grożąc przebiciem izolacji uzwojeń lub uszkodzeniem lampy końcowej.
Aspekty etyczne i prawne
- Bezpieczeństwo pracy: ZK‑140 to urządzenie z wysokimi napięciami wewnątrz. Prace wykonuj przy odłączonym zasilaniu, zachowując procedury ESD i BHP.
- Zasilanie w USA: większość egzemplarzy była na 220–240 V; sprawdź pozycję przełącznika napięcia (jeśli jest) lub zastosuj odpowiedni transformator. Nie podłączaj bezpośrednio do 120 V/60 Hz, jeśli urządzenie nie ma trybu 110–127 V.
Praktyczne wskazówki
- Materiały:
- Przewód głośnikowy miedziany 2×0,5–0,75 mm² (dla długości do kilku metrów).
- Wtyk głośnikowy WG‑2/DIN 2.
- Montaż:
- Skróć i pocynuj końcówki; prowadź przewody skręcone (redukcja brumu).
- Unikaj przewodów ekranowanych – to nie jest sygnał niskopoziomowy.
- Testy:
- Pierwsze uruchomienie z żarówką szeregowo w sieci (tzw. „żarówka serwisowa”) i podłączonym obciążeniem 4–8 Ω.
- Szybki test fazy: bateryjka 1,5 V i obserwacja ruchu membrany.
Ewentualne zastrzeżenia lub uwagi dodatkowe
- Kolory przewodów w egzemplarzach po naprawach bywają niejednolite – nie ufaj wyłącznie kolorystyce.
- Istnieje wersja tranzystorowa ZK‑140T – szczegóły wyjścia mogą się różnić, ale zasada podłączenia głośnika zewnętrznego przez WG‑2 pozostaje taka sama.
- Spotyka się przeróbki na zaciski śrubowe – wtedy stosuj standard „+” czerwony, „–” czarny.
Sugestie dalszych badań
- Jeśli masz dostęp: sprawdź schemat ideowy i opis gniazda głośnika dla Twojej wersji ZK‑140; potwierdzisz tym samym biegunowość i impedancję.
- Warto zajrzeć do instrukcji serwisowej ZK‑120/125/140/145 – układ gniazda głośnikowego jest podobny.
Krótkie podsumowanie
- Do głośnika ZK‑140 użyj dwużyłowego przewodu głośnikowego. W wtyku WG‑2: okrągły pin to „+”, płaski to „–”. Po stronie głośnika „+” na „+”, „–” na „–”. Zalecana kolumna 4 Ω. Pamiętaj o bezpieczeństwie (urządzenie lampowe) i nie uruchamiaj bez obciążenia.
Jeśli podasz, czy chodzi o głośnik zewnętrzny przez gniazdo, czy o dwa luźne kabelki wewnątrz, oraz dołączysz zdjęcie tylnej ścianki/wnętrza, wskażę dokładnie „który do którego” na Twoim egzemplarzu.
Zadaj dodatkowe pytanie Sztucznej Inteligencji
Zastrzeżenie: Odpowiedzi udzielone przez sztuczną inteligencję (model językowy) mogą być niedokładne i wprowadzające w błąd. Elektroda nie ponosi odpowiedzialności za dokładność, rzetelność ani kompletność prezentowanych informacji. Wszystkie odpowiedzi powinny być zweryfikowane przez użytkownika.